аблы́таць, аблы́тваць

1. (чым-н.) umwíckeln vt; umschnü ren vt;

2. перан. (увесці ў зман) betrügen vt, in die Írre führen, írrelei ten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

umspínnen

* vt

1) абвіва́ць [аплята́ць] павуці́най

2) перан. аблы́тваць, ашу́кваць

j-n mit Lügen ~ — аблы́таць каго́-н. хлуснёй, абылга́ць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)