аблупі́ць

1. разм. (ачысціць) ábschälen vt; (áb)péllen vt;

аблупі́ць я́йка ein Ei schälen;

2. гл. абабраць 2

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аблу́пліваць гл. аблупіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

husk

[hʌsk]

1.

n.

1) мякі́на f. (збо́жжавых і травяны́х культу́раў); луска́ f., шалупі́ньне n., абало́нка f.

2) лістава́я абго́ртка катаха́ кукуру́зы

3) сухо́е або́ бязва́ртаснае во́нкавае по́крыва

2.

v.t.

лу́шчыць, абіра́ць луску́, аблу́пліваць

to husk the corn — аблупі́ць кукуру́зу

•

- the husk of a man

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)