аблу́дны verírrt; írrtümlich; féhlerhaft, falsch;

аблу́дная аве́чка ein verlórenes Schaf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

stray

[streɪ]

1.

v.i.

1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)

2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху

2.

adj.

які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны

stray dog — бяздо́мны саба́ка

3.

n.

бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку

•

- strays

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)