Verbum

абле́гчы

1. (шчыльна прылегчы) ánliegen* vi, (sich) ánschließen* (an A) vi, umschliíßen* vt;

2. (панікнуць, абвянуць) verwélken vi (s);

3. (злегчы, захварэць) erkránken vi (s), krank wérden

абляга́ць гл. аблегчы 1, 2