Verbum

beháuen

* vt абчэ́сваць, аббіва́ць

tapezíeren

vt

1) абкле́йваць шпале́рамі

2) аббіва́ць (мэблю)

pólstern

vt набіва́ць; аббіва́ць (мэблю)

er ist gut gepólstert — разм. ён таўсту́н

umkleiden

I úmkleiden

vt

1.

пераапрана́ць

2.

(sich) пераапрана́цца

II umkléiden

vt

аббіва́ць (сукном); абшыва́ць (дошкамі)

verkléiden

1.

vt

1) абшыва́ць (дошкамі); абліцо́ўваць; абкла́дваць дзёрнам; аббіва́ць (матэрыяй)

2) пераапрана́ць (з мэтай маскіроўкі)

2.

(sich)

1) пераапрана́цца

2) маскірава́цца

bekléiden

vt (mit D)

1) апрана́ць (каго-н. у што-н.)

2) абліцо́ўваць, аббіва́ць (што-н. чым-н.)

3)

ein Amt [éine Stéllung] ~ — займа́ць паса́ду

bezíehen

*

1.

vt

1) абця́гваць, пакрыва́ць; аббіва́ць (мэблю)

Bétten neu ~ — мяня́ць пасце́льную бялі́зну

2) пераязджа́ць (на новую кватэру); займа́ць (кватэру)

3) займа́ць (пасаду, пазіцыі i г.д.)

die Wáche ~ — заступа́ць у караву́л

4) выпі́сваць, зака́зваць (газету, тавар)

zu ~ durch j-n — мо́жна атрыма́ць у каго́-н.

5) атры́мліваць (даходы)

6) (auf A) адно́сіць (да каго-н., чаго-н., на чый-н. рахунак)

auf sich (A) ~ — прыма́ць на свой раху́нак

2.

(sich)

(auf A)

1) спасыла́цца (на каго-н., што-н.)

2) (auf A) адно́сіцца (да каго-н., чаго-н.), даты́чыцца (каго-н., чаго-н.)