абарва́ць​II мед. (нагнаіцца) éitrig wérden, éitern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абарва́ць​I

1. ábreißen* vt; zerréißen* vt (разарваць);

2. (спыніць) ábbrechen* vt;

абарва́ць размо́ву das Gespräch ábbrechen*;

3. (прымусіць каго-н. змоўкнуць) j-n unterbréchen*; j-m ins Wort fállen*; j-m über den Mund fáhren*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cut short

ра́птам зако́нчыць, абарва́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

абрыва́ць гл. абарваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Pfóte

f -, -n

1) ла́па

j-m auf die ~ klópfen — даць каму́-н. па рука́х, рэ́зка абарва́ць каго́-н.

2) разм. дрэ́нны по́чырк

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абрэ́заць, абрэ́зваць

1. beschnéiden* vt; stútzen vt (падрэзаць); ábschneiden* vt (адрэзаць);

2. (пашкодзіць, параніць) schnéiden* vt;

абрэ́заць сабе́ па́лец sich (D) in den Fínger schnéiden*;

3. (перапыніць) гл. абарваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўсло́ва н.:

на паўсло́ва auf ein Wort, auf ein paar Wórte;

на паўсло́ве (спыніць, абарваць) mítten im Satz;

ні паўсло́ва kéine Sílbe;

з паўсло́ва (зразумець, здагадацца і г. д.) bei der érsten Ándeutung, sofórt, auf Ánhieb

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)