абагу́ліць, абагу́льваць

1. (перадаваць грамадству) vergeséllschaften vt;

2. (аб’яднаць) verallgeméinern vt; zusámmen fassen vt;

абагу́ліць до́свед die Erfáhrungen verallgeméinern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абагу́льніць, абагульня́ць гл. абагуліць, абагульваць 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)