Verbum

караву́ліць

1. bewáchen vt, behüten vt; Wáche stehen*, áufpassen vi;

2. разм. (падпільноўваць) áuflauern vi (каго-н. D); auf der Láuer liegen*

ля́снуць

1. éinen Hieb [Schlag] versétzen (каго-н. D, па чым-н. auf A); schlágen* vt;

2. разм. (прапасці) kapúttgehen* vi (s) аддз.

падмяні́ць

1. (тайна замяніць) únterschieben* vt;

2. (часова замяніць каго-н.) áuswechseln vt; áblösen vt;

◊

яго́ бы́ццам падмяні́лі er ist wie áusgewechselt

пазбы́цца

1. (збавіцца, вызваліцца) lóswerden* vt; sich befréien (ад каго-н., чаго-н. von D); beséitigen vt (устараніць);

2. (страціць) verlíeren* vt

папіха́ць

1. (штурхаць) stóßen* vt; schíeben* vt; schúbsen vt (разм.);

2. перан. (зняважліва абыходзіцца) schlecht behándeln, despótisch úmgehen* (каго-н. mit D)

пераблы́таць

1. (парушыць) verwírren vt, in Únordnung bríngen*;

2. (памылкова прыняць каго-н. за іншага) verwéchseln vt;

3. (даты, імёны) durcheinanderbringen* vt

скампраметава́ць kompromittíeren vt, in Mísskredit bríngen*, in éine krítische Láge bríngen* (каго-н, што-н. A);

скампраметава́ць сябе́ in Mísskredit kómmen* [geráten*]

спатка́ць begégnen* vi (s) (каго-н. D), tréffen* vt; stóßen* vi (s) (што-н. auf A) (натыкнуцца); fínden* vt, entdécken vt (знайсці)

адо́зва ж. (зварот да каго-н з просьбай, заклікам) Áufruf m -(e)s, -e, Appéll m -s, -e; Schréiben n -s, - (пісьмовая)

аду́рваць, адуры́ць (надакучыць каму-н.) belästigen vt (чым-н. mit D); lästig fállen* (каго-н. D); j-m in den Óhren líegen*