Verbum

згуртава́цца

1. (сабрацца) sich versámmeln, zusámmen kommen* vi (s), zusámmentreten* vi (s);

2. (аб’яднацца вакол каго-н, чаго-н um A) sich zusámmenschließen*; sich scháren

прыні́кнуць разм sich (án)schmíegen, drücken vi (да чаго-н an A); sich dúcken (прыгнуцца);

прыні́кнуць ву́хам да сцяны́ sein Ohr an die Wand légen

прыстасава́цца (да чаго-н) sich ánpassen (D, an A); sich gewöhnen (an A), sich ánbequemen (an A, D); séinen Mántel nach dem Wínde hängen (падладзіцца)

адвяза́цца

1. sich lósbinden*, sich lósmachen, sich lösen;

2. разм (перастаць дакучаць) lóswerden* vi (s);

адвяза́цца ад чаго-н sich (D) etw. vom Hálse scháffen

адно́сіцца

1. (уваходзіць у склад) gehören vi (да чаго-н zu D);

2. матэм sich verhálten*;

А адно́сіцца да Б A verhält sich zu B

спаўза́ць, спаўзці́

1. hinúnterkriechen* vi (s), herúnterkriechen* vi (s);

2. (змясціцца) ábrutschen vi (s);

3. перан пагард ábgleiten* vi (s) (да чаго-н in A)

стамі́цца müde wérden (ад чаго-н G), ermüden vi (s), ermátten vi (s);

стамі́цца ад спрэ́чак das Stréiten satt háben; des Stréitens müde wérden [ǘberdrüssig sein] (кніжн)

сыць ж (сытасць) Sáttheit f -;

нае́сціся да сыці sich satt éssen* (чаго-н an D); sich zum Bérsten [Plátzen] satt éssen* (разм);

◊ сыц Бо́жа! gúten Appetít!