überrllen

vt абагна́ць (каго-н., што-н.), прае́хацца (над чым-н., па чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ptenbetrieb

m -(e)s, -e заво́д-шэф; заво́д, які́ нясе́ шэ́фства над кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bplagen

1.

vt (з)му́чыць

2.

(sich)

(mit D) му́чыцца, бі́цца (над чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шэ́фства н Betruung f -, Ptenschaft f -, Schrmherrschaft f -;

узя́ць шэ́фства над кім, чым die Ptenschaft für j-n, etw. (A) übernhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кантро́ль м Kontrlle f -, -n, Überwchung f -, -en; ufsicht f -, -en; Prüfung f -, -en; usgabe f -, -n (у магазіне);

грама́дскі кантро́ль öffentliche Kontrlle f, Bürgerkontrolle f;

кантро́ль я́касці праду́кцыі Gütekontrolle f, Qualitätskontrolle f;

кантро́ль за выкана́ннем пла́на Plnkontrolle f;

кантро́ль над уво́зам і вы́вазам in- und usfuhrkontrolle f;

кантро́ль над цэ́намі Priskontrolle f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

-Tüpfelchen

n -s, - кро́пка над «i»

bis aufs ~ — як мага́ дэталёвей; да са́май дро́бязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

überragen

I überragen

vi выдава́цца, вытырка́цца, выступа́ць

II überrgen

vt

1) узвыша́цца (над чым-н.), панава́ць (над мясцовасцю)

2) (an D) перавыша́ць (каго-н. у чым-н.)

an usdauer ~ — перасяга́ць [перавыша́ць] (каго-н.) у вы́трымцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

улада́рыць высок

1. hrrschen vi (над кім über A) (панаваць); behrrschen vt;

2. (быць вышэй, узвышацца) domineren vi, vt, überrgen vt; vrherrschen vi (пераважаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

soar

[sɔr]

v.i.

1) высо́ка лята́ць, луна́ць; ляце́ць уго́ру

2) Figur. узно́сіцца; сяга́ць (пра амбі́цыі)

3) уздыма́цца, вы́сіцца (над навако́льлем)

4) пла́ўна ляце́ць (пра планёры, пту́шку)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

molehill

[ˈmoʊlhɪl]

n.

1) кратаві́на f. (земляны́ капе́ц над наро́ю крата́)

2) не́шта малава́жнае

to make a mountain (out) of a molehill — рабі́ць з му́хі слана́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)