Verbum

boat

[boʊt]

1.

n.

1) чо́вен, чаўна́ m., ло́дка f.

2) вадапла́ў -ва m., карабе́ль -ля́ m.

2.

v.i.

сяда́ць у чо́вен, на вадапла́ў, плы́сьці чаўно́м або́ вадапла́вам

3.

v.t.

веслава́ць, пераво́зіць чаўно́м

•

- burn one’s boats

- in the same boat

- miss the boat

- rock the boat

gravel

[ˈgrævəl]

1.

n.

1) жвір -у m., жарства́ f.

2) Med. мачавы́я камяні́

3) Obsol. пясо́к -ку́ m.

2.

v.t.

1) высыпа́ць жарство́й

2) ста́віць у тупі́к; бянтэ́жыць, зьдзіўля́ць

3) садзі́ць карабе́ль на меліну́

3.

adj.

1) рэ́зкі, ахры́плы, непрые́мны (пра го́лас)

2) шо́рсткі, жарсьцьвяны́, жві́рысты

scout

[skaʊt]

1.

n.

1) выве́днік, разьве́дчык -а m., выве́дніца, разьве́дчыца f.

2) выве́дніцкі самалёт або́ карабе́ль

3) выьве́дваньне n., выве́дка, разьве́дка f.

4) скаўт -а m.

2.

v.t.

1)

а) выве́дваць, разьве́дваць

б) шука́ць

Go and scout for firewood — Ідзі́ і пашука́й дро́ваў для во́гнішча

2) назіра́ць; сачы́ць

dock

I [dɑ:k]

1.

n.

1) пры́стань f.

2) док -у m.

2.

v.t.

уво́дзіць карабе́ль у док

3.

v.i.

1) захо́дзіць, станаві́цца ў док

2) стыкава́цца

II [dɑ:k]

1.

n.

1) цьвёрдая ча́стка хваста́

2) адсе́чаны, абця́ты хвост

2.

v.t.

абсяка́ць, абраза́ць

worker’s salary was docked — заро́бак рабо́тніка быў абрэ́заны

III [dɑ:k]

n.

ла́ва падсу́дных

bucket

[ˈbʌkɪt]

1.

n.

1) вядро́ n.

2)

а) чарпа́к -а́ m. (землячарпа́лкі ці збо́жжавага элева́тара)

б) чарпа́к на вадзяны́м ко́ле, лапа́тка турбі́ны

3) по́ршань по́мпы

4) Sl. кары́та n., лама́чына f., драндуле́т -а m. (стары́, паво́льны карабе́ль, аўтамабі́ль)

2.

v.t.

1) чарпа́ць, насі́ць ваду́ вядро́м

2) гнаць каня́, е́хаць на злом галавы́

•

- kick the bucket

lose

[lu:z]

1.

v., lost, losing, v.t.

1) губля́ць

He lost his book — Ён згубі́ў сваю́ кні́гу

2) тра́ціць, стра́чваць

to lose patience — стра́ціць цярплі́васьць

to lose one’s head — здурэ́ць

3) прайграва́ць (гро́шы, закла́д)

4) марнава́ць (час, наго́ду)

2.

v.i.

губля́цца, стра́чвацца

to get lost — згубі́цца

The ship and its crew were lost — Карабе́ль і яго́ная кама́нда згубі́ліся або́ былі́ стра́чаныя

•

- lose oneself

flank

[flæŋk]

1.

n.

1) бок -у m. (це́ла жывёліны або́ чалаве́ка)

2) бакава́я ча́стка мясно́е ту́шы

3) бок, крыло́ n. (буды́нка)

4) схон -у, схіл -у m. (гары́)

5) Milit. крыло́ n., флянг -у m.

2.

v.t.

1) знахо́дзіцца збо́ку, расьці́ збо́ку

2) ісьці́, маршырава́ць аба́пал чаго́

3) Milit.

а) атакава́ць крыло́ або́ з крыла́

б) абараня́ць крыло́

4) (пра карабе́ль) паваро́чвацца бо́кам да хва́ляў

anchor

[ˈæŋkər]

1.

n.

1) я́кар -а m

2) Tech. скаба́ f.; а́нкер -а m., заця́жка f.

2.

v.t.

1) ста́віць на я́кар

to anchor a ship — паста́віць карабе́ль на я́кар

2) прымацо́ўваць

to anchor a tent to the ground — прымацава́ць намёт да зямлі́

3) ве́сьці перада́чу (зь не́калькімі ўдзе́льнікамі)

3.

v.i.

1) стая́ць на я́кары

2) умацо́ўвацца

•

- at anchor

- cast anchor

- come to an anchor

- ride at anchor

- weigh anchor

bark

I [bɑ:rk]

1.

n.

1) брэх -у m., браха́ньне n.

2) informal ка́шаль -лю m.

2.

v.i.

браха́ць

3.

v.t.

га́ркаць

•

- bark at the moon

- bark up the wrong tree

II [bɑ:rk]

1.

n.

1) кара́, кары́ца f., лы́ка n.

2) гарба́рная кара́, дубі́льная кара́

3) хі́нная кара́, хі́на f.

2.

v.t.

1) абдзіра́ць кару́, ако́рваць

2) кальцава́ць

3) дубі́ць ску́ры (дубо́ваю каро́ю)

III [bɑ:rk]

n.

барк -а m. (трохма́чтавы карабе́ль)