Páusenzeichen

n -s, - сігна́л па́ўзы; муз. знак па́ўзы; радыё пазыўны́я

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hándzeichen

n -s, - знак [сігна́л] руко́ю

Ábstimmung durch ~ — галасава́нне падня́ццем рук

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hóheitszeichen

n -s, - эмбле́ма, сі́мвал дзяржа́ўнай ула́ды, знак дзяржа́ўнай прынале́жнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hallmark

[ˈhɔlmɑ:rk]

n.

1) прабі́рнае кляймо́, про́ба f. (зо́лата, срэ́бра)

2) характэ́рны знак; адзна́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

insignia

[ɪnˈsɪgniə]

n., pl. of insigne

1) эмбле́мы, адзна́кі

2) знак -у, сы́мбаль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

symbol

[ˈsɪmbəl]

1.

n.

1) сы́мбаль -ю m.

2) знак -у m.

2.

v.t.

сымбалізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umlaut

[ˈʊmlaʊt]

n.

1) умля́ўт у герма́нскіх мо́вах

2) знак умля́ўту – ¨ (напр. у няме́цкім süss)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sígnum

n -s

1) знак, абазначэ́нне, скаро́чаны по́дпіс

2) ярлы́к, ма́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ánzeichen

n -s, -

1) прыкме́та; знак; прая́ва; сімпто́м

2) юрыд. до́каз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Lésezeichen

n -s, -

1) закла́дка (для кнігі)

2) палігр. карэкту́рны знак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)