лад​II м. разм. (згода, дружба) Éintracht f -;

◊

жыць у ладзе éinträchtig [in Éintracht] lében;

быць з кім-н. не ў лада́х mit j-m auf Kríegsfuß stehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dwell

[dwel]

v.i. dwelt or dwelled

1) жыць, прабыва́ць

2) до́ўга пра што-н. ду́маць, гавары́ць

Let’s not dwell on the differences — Дава́йце не затрымо́ўвацца на нязго́дах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fórtleben

vi праця́гваць жыць, увасабля́цца (у чым-н.)

sein Náme wird durch die Jahrhúnderte ~ — яго́ імя́ перажыве́ стаго́ддзі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вулка́н м. Vulkán [vʊl-] m -s, -e; féuerspeiender Berg;

пату́хшы пату́хлы вулка́н erlóschener Vulkán;

дзе́йны дзе́ючы вулка́н aktíver Vulkán;

◊

жыць як на вулка́не (wie) auf dem Púlverfass sítzen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

unity

[ˈju:nəti]

n., pl. -ties

1) адзі́нства n.

2) згуртава́насьць f.

3) зго́да f.

to live together in unity — жыць у зго́дзе

4) Math. адзі́нка f.

•

- the unities

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

разла́д м., разла́ддзе н.

1. (адсутнасць адзінства) Únstimmigkeit f -; Diskrepánz f -, -en;

2. (свара) Streit m -(e)s, -e; Zwist m -es, -e;

жыць у разла́дзе entzwéit [verféindet] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Únzucht

f - распу́ста, разбэ́шчанасць

j-n zur ~ verléiten [verführen, ánhalten*] — схіля́ць каго́-н. да распу́цтва

~ tréiben* — жыць распу́сна, распу́снічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Saus

in ~ und Braus lében — 1) жыць ні ў чым сабе́ не адмаўлцючы; 2) марнатра́віць жыццё

in éinem ~ — вокамгне́нна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stóckwerk

n -(e)s, -e паве́рх; я́рус

im zwéiten ~ wóhnen — жыць на другі́м паве́рсе (адпавядае беларускаму на трэ́цім паве́рсе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сці́пла прысл., сці́плы

1. beschéiden;

2. (просты, без прэтэнзій на раскошу) éinfach, ánspruchslos;

жыць сці́пла in beschéidenen Verhältnissen lében;

3. (нязначны, невялікі) ärmlich, dürftig, karg;

сці́плы заро́бак kärglicher Verdíenst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)