Leid
1) боль, паку́та
2) го́ра, сму́так
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Leid
1) боль, паку́та
2) го́ра, сму́так
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Teil
1) ча́стка; до́ля
2) пай, до́ля, по́рцыя, ча́стка
3) раён, ча́стка (горада)
4) ча́стка, раздзе́л (кнігі); до́ля, лёс (чалавека)
6)
7)
8)
9)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
vergéhen
I
1.
1) прахо́дзіць, міна́ць
2) прапада́ць, зніка́ць, гі́нуць
2.
(an
II
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Rúhe
1) спако́й; нерухо́масць;
ímmer mit der ~! цішэ́й!;
lássen Sie mich in ~! пакі́ньце мяне́ ў спако́і!;
sich nicht aus der ~ bríngen lássen* захава́ць спако́й;
sich (D) kéine ~ gönnen не ве́даць спако́ю;
zur ~ kómmen* адпачы́ць, мець пярэ́дых;
j-n in ~ lássen* даць спако́й
2) адпачы́нак, сон;
sich zur ~ begében* кла́сціся спаць
3) цішыня́, ціш; пара́дак;
~! ці́ха!, спако́йна! ~ hálten*! захо́ўвайце цішынр!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Löffel
1) лы́жка
2)
3) ву́ха (зайца, труса)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verláufen
1.
2) прахо́дзіць (пра дарогу, мяжу)
3) (in
4) (in А) перахо́дзіць (у іншы колер)
2.
3.
1) заблудзі́цца, заблука́ць
2) канча́цца; спада́ць (пра паводку; перан. – пра натхненне, уздым)
3) разыхо́дзіцца, растава́ць (пра натоўп)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tun
1.
1) рабі́ць, выко́нваць
2) зрабі́ць, даста́віць, прычыні́ць
3) пакла́сці (
4)
5)
6)
2.
1)
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
gében
1.
1) дава́ць
2) дава́ць, падава́ць, праця́гваць
3) дава́ць, уруча́ць
4) дава́ць (даваць у карыстанне
5) дава́ць, арганізо́ўваць, нала́джваць, спраўля́ць
6)
7)
8)
9)
2.
3.
1) аддава́цца, упада́ць
2) трыма́ць сябе́, паво́дзіць сябе́
3) прахо́дзіць, утрэ́сціся
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
übel
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
überlaufen
I überlaufen
1) пераліва́цца (цераз край) (пра вадкасць, колер.)
2) (zu
II überláufen
1.
1) абміна́ць, абыхо́дзіць (каго-н.); не лічы́цца (з кім-н., з чым-н.)
2) прабяга́ць вачы́ма
3) дакуча́ць, назаля́ць (
4) перапа́ўняць (напр., магазіны)
5) ахапля́ць, апано́ўваць
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)