Verbum

Gláuben

m -s, -

1) ве́ра, даве́р’е, даве́р

j-m ~ schénken — ве́рыць, давяра́ць каму́-н.

auf Treu und ~ — сумле́нна

für séinen ~ éinstehen* — пастая́ць за свае́ перакана́нні

~ fínden* — набы́ць даве́р

den ~ an etw. (A) verlíeren* — стра́ціць ве́ру ў што-н.

etw. aus gútem ~ tun* — рабі́ць што-н., кіру́ючыся найле́пшым наме́рам

sich um állen ~ bríngen* — стра́ціць уся́кае даве́р’е, дыскрэдытава́ць сябе́

2) ве́ра, ве́раванне

der chrístliche ~ — хрысціцнская ве́ра [рэлі́гія]