process

[ˈprɑ:ses]

1.

n.

1) працэ́с -у m.

changes are in process — адбыва́юцца зьме́ны

2)

а) хада́ f.

in process of time — зь ця́гам ча́су

б) to have something in process — працава́ць над чым-н.

3) вы́клік у суд

4) судо́вы працэ́с

2.

v.t.

1) пачына́ць судзі́цца, падава́ць у суд

2) апрацо́ўваць, паддава́ць яко́му-н. працэ́су

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gercht

I

n -(e)s, -e суд

ine Sche vor ~ brngen* — узбуджа́ць спра́ву ў судзе́

j-n vor ~ lden* — вы́клікаць каго́-н. у суд

von ~s wgen — у судо́вым пара́дку

über j-n zu ~ stzen* — судзі́ць каго́-н.

zu ~ stzen* — засяда́ць у судзе́

das Jüngste ~ — рэл. стра́шны суд

II

n -(e)s, -e стра́ва

tschfertiges ~ — гато́вая стра́ва

~e uftragen* — падава́ць стра́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

beschriten

* vt ступа́ць, наступа́ць (на што-н.)

inen Weg ~ — перан. ступі́ць на шлях

den Rchtsweg ~ — падава́ць [звярта́цца] у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frum

n -s, -ra і -ren

1) гіст. фо́рум

2)

das ~ der Ö́ffentlichkeit — суд грама́дскасці

3) злёт, сустрэ́ча

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sue

[su:]

v.t. sued, suing

1) падава́ць у суд на каго́, пачына́ць судо́вую спра́ву су́праць каго́

2) прасі́ць

Messengers came suing for peace — Пасланцы́ прыйшлі́ прасі́ць мі́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nklage

f -, -n) абвінава́чванне; ска́рга

ggen j-n (wgen G) ~ erhben* — пада́ць на каго́-н. у суд (за што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

frdern

vt

1) патрабава́ць

er frdert zu viel — ён зана́дта патрабава́льны

2) вымага́ць

3) выкліка́ць

vor Gercht ~ — выкліка́ць у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nklagen

vt (G) абвінава́чваць (у чым-н.); папрака́ць (за што-н.)

j-n vor Gercht ~ — пада́ць на каго́-н. у суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

award

[əˈwɔrd]

1.

v.t.

1) узнагаро́джваць

2) прысуджа́ць, вызнача́ць

The court awarded $5,000 to the injured man — Суд прысудзі́ў пакале́чанаму чалаве́ку 5000 даля́раў

2.

n.

1) узнагаро́да f.

2) прысу́джанае адшкадава́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

überntworten

vt (D) перадава́ць, накіро́ўваць (каго-н., што-н., каму-н., куды-н.)

j-n dem Gercht ~ — аддава́ць пад суд каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)