звяза́цца
1. (устанавіць сувязь) sich in Verbíndung sétzen; in Verbíndung tréten*; Verbíndung áufnehmen*;
з ім мо́жна звяза́цца праз тэлефо́н er ist telefónisch zu erréichen;
2. разм (уступіць у пэўныя стасункі з кім-н) sich éinlassen* (mit D);
3. разм (з чым-н) sich (D) etw. áufhalsen, sich (D) etw. auf den Hals láden*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
linear
[ˈlɪniər]
adj.
1) ліне́йны; зь лі́ніяў
2) па лі́ніі
a linear succession from father to son — спа́дчыннасьць па лі́ніі ад ба́цькі да сы́на
3) як лі́нія, даўгі́ й ву́зкі
4) прапарцы́йны, сувыме́рны
a linear relationship — прапарцы́йная су́вязь, зале́жнасьць
linear equation Math. — раўна́ньне пе́ршае ступе́ні
•
- linear measure
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
marriage
[ˈmerɪdʒ]
n.
1) шлюб -у m., жані́мства n.; жані́цьба f. (для мужчы́ны), за́мужжа n. (для жанчы́ны); шлю́бнае жыцьцё
to contract, make a marriage — заключы́ць жані́мства
to give in marriage — выдава́ць за́муж
2) шлюб -у m. (цырыманія́л)
3) блі́зкае ядна́ньне, це́сная су́вязь
4) зьліцьцё дзьвюх фі́рмаў, або́ ку́пля аднае́ фі́рмы друго́ю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
éigentlich
1.
a ула́сны, сапра́ўдны
~e Ábsichten — шчы́рыя [сапра́ўдныя] наме́ры
2) прамы́, непасрэ́дны
~er Zusámmenhang — прама́я [непасрэ́дная] су́вязь
2.
adv ула́сна (ка́жучы)
was wóllen Sie ~? — Чаго́ Вы, ула́сна ка́жучы, хо́чаце [жада́еце]?
er hat ~ Recht — ён, ула́сна ка́жучы, ма́е ра́цыю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Band
I
m -(e)s, Bände том
II
n -(e)s, Bänder сту́жка, бант
láufendes ~ — канве́ер
III
n -(e)s, -e уст. су́вязь, по́вязь; ако́вы
◊ áußer Rand und ~ sein — быць не ў сабе́, не по́мнячы сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
knot
[nɑ:t]
1.
n.
1) ву́зел -ла́ m.
2) бант -а m., ба́нцік -а m., dim.
3) су́вязь f.
nuptual knot — сужэ́нства
4) на́расьць f. (на дрэ́ве)
5) ву́зел -ла́ m. (адзі́нка ху́ткасьці вадапла́ваў)
6) ця́жкасьць, перашко́да f.; замі́нка, за́гваздка f.
2.
v.
1) завя́заваць вузло́м
2) зблы́тваць (-ца), заблы́таць (-ца) у вузлы́
3) завя́зваць, рабі́ць фрэ́ндзлі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
zusámmenstoßen
*
1.
vt
1) сутыка́ць
2) злуча́ць упрыты́к
3) растаўчы́
2.
vi (s) (mit D)
1) сутыкну́цца (з кім-н., чым-н., тс. перан.)
mit den Gläsern ~ — чо́кацца
2) вайск. устанаві́ць баяву́ю су́вязь (з кім-н., чым-н.)
3) межава́цца; датыка́цца, дакрана́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Verhältnis
n -ses, -se
1) суадно́сіны, прапо́рцыя; машта́б, каэфіцые́нт
úmgekehrtes ~ — матэм. адваро́тная прапо́рцыя
chémisches ~ — хімі́чная ўласці́васць
im ~ zu etw. (D) — у параўна́нні з чым-н.
2) (zu D) адно́сіны (да каго-н., чаго-н.); су́вязь (з кім-н., чым-н.)
ínniges ~ — це́сная су́вязь
ein ~ éingehen* [ánknüpfen] — завяза́ць адно́сіны
3) pl вару́нкі, абста́віны; стано́вішча
er lebt in ärmlichen [dürftigen] ~sen — ён жыве́ ў дрэ́нных умо́вах
bei uns líegen die ~se ánders — у нас умо́вы [вару́нкі] і́ншыя
die näheren ~se — дэта́лі, падрабя́знасці
4) сро́дкі, магчы́масці
über séine ~se lében — жыць не па сро́дках
für méine ~se — па маі́х сро́дках [магчы́масцях]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
consort
I [ˈkɑ:nsɔrt]
1.
n.
1) муж -а m.; жо́нка f.
queen consort — жо́нка караля́
king consort — муж карале́вы
2) вадапла́ў, які́ суправаджа́е другі́
3) супо́льнік -а m.; кампаньён -а m.; тава́рыш -а m.
2. [kənˈsɔrt]
v.i.
1) вадзі́цца, ве́сьці знаёмства, мець зно́сіны
2) згаджа́цца, супада́ць, гарманізава́ць
3.
v.t.
лучы́цца, вяза́цца; нала́джваць су́вязь
II [ˈkɑ:nsɔrt]
n.
1) пагадне́ньне n., зго́да f.
2) сугу́чнасьць, гармо́нія f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
устанаві́ць кніжн
1. (змясціць) гл усталяваць 1.;
2. (наладзіць) hérstellen vt;
устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск тс die Verbíndung áufnehmen*;
устанаві́ць канта́кт з кім-н mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;
3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;
устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];
устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;
4. юрыд, тс перан (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз vt, konstatíeren vt;
устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)