Verbum

расквітне́ць

1. (пра кветкі, расліны) áufblühen vi (s);

2. перан (стаць прыгожым) áufblühen vi (s);

3. перан (выявіцца з большай сілай) gedéihen* vi (s), áufblühen vi (s), blühen vi (s), éinen Áufschwung erlében

заглу́шваць, заглушы́ць

1. (перавысіць мацнейшым гукамі) übertönen vt;

заглу́шваць мато́р разм den Mótor ábwürgen;

2. перан (зменшыць сілу) betäuben vt; dämpfen vt;

заглу́шваць боль den Schmerz betäuben;

3. (пра расліны) überwúchern vt, erstícken vt

выса́джваць, вы́садзіць

1. (з вагона, аўтамашыны і г. д) ábsetzen vt; an Land bríngen* (з судна);

выса́джваць дэса́нт вайск Lándungstruppen lánden;

2. (расліны) áuspflanzen vt, verpflánzen vt;

3. разм (выбіць) éinschlagen* vt (акно); éinstoßen* vt (дзверы)

садзі́ць

1. sétzen vt; Platz néhmen lássen*;

садзі́ць у турму́ ins Gefängnis wérfen* [spérren, stécken (разм) ];

2.:

садзі́ць хлеб у печ Brot in den Ófen (éin)schíeben*;

3. (расліны) sétzen vt, pflánzen vt; légen vt (бульбу)

распаўсю́джвацца, распаўсю́дзіцца sich verbréiten; sich áusdehnen, übergreifen* vi (auf A); sich erstrécken; um sich gréifen* (пра пажар); sich áusbreiten (пра святло, гук); sich fórtpflanzen (пра жывёл, расліны); sich verbréiten, úmgehen* vi (s), úmlaufen* vi (s) (пра чуткі і г. д)

расці́

1. wáchsen* vi (s), heránwachsen* vi (s); gedéihen* vi (s) (пра расліны);

◊ расці́ як грыбы́ пасля́ дажджу́ wie Pílze aus dem Bóden schíeßen*;

2. (павялічвацца) (án)wáchsen* vi (s); zúnehmen* vi, ánsteigen* vi;

ху́тка расці́ in die Höhe schíeßen*;

цэ́ны расту́ць die Préise stéigen*;

3. (удасканальвацца) sich entwíckeln, sich vervóllkommnen

ві́цца

1. (пра валасы) sich lócken, sich kräuseln; sich wéllen;

2. (вакол чаго-н) sich schlíngen*, sich wínden*; sich ránken (пра расліны);

3. (падымацца віхрам) áufwirbeln vi (s);

пыл віе́цца der Staub wird áufgewirbelt;

4. (кружыцца) kréisen vi;

пту́шкі ўю́цца [вію́цца] над ле́сам die Vögel kréisen über dem Wald;

5. (мець звілісты напрамак) sich schlängeln;

ручэ́й уе́цца [віе́цца] der Bach schlängelt sich;

6. (развявацца) wéhen vi, fláttern vi (пра сцяг і г. д)

культу́рны

1. (адукаваны) kultiviert [-´vi:rt], gebíldet;

культу́рны чалаве́к ein gebíldeter Mensch, ein Mensch von Kultúr;

культу́рныя зно́сіны kulturélle Bezíehungen;

2. (які адносіцца да культуры) kulturéll, Kultúr-;

культу́рны ўзро́вень Kultúrniveau [-vo:] n -s, -s;

культу́рны цэнтр Kultúrzentrum n -s, -tren, Míttelpunkt der Kultúr;

культу́рны абме́н Kultúraustausch m -es, -e;

культу́рныя ўстано́вы Kultúrstätten pl;

хро́ніка культу́рнага жыцця́ (у газеце) Kultúrnotizen pl;

прадме́ты культу́рнага ўжытку Gégenstände für den kulturéllen Bedárf;

3. с.-г. ángebaut, Kultúr-;

культу́рныя раслі́ны Kultúrpflanzen pl