загі́нуць úmkommen
загі́нуць на вайне́ (im Krieg) fállen
загі́нуць ад няшча́снага вы́падку tödlich verúnglücken;
загі́нуць сме́рцю му́жных den Héldentod stérben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
загі́нуць úmkommen
загі́нуць на вайне́ (im Krieg) fállen
загі́нуць ад няшча́снага вы́падку tödlich verúnglücken;
загі́нуць сме́рцю му́жных den Héldentod stérben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заглу́шваць, заглушы́ць
1. (перавысіць мацнейшым гукамі) übertönen
заглу́шваць мато́р
2.
заглу́шваць боль den Schmerz betäuben;
3. (пра
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
выса́джваць, вы́садзіць
1. (з вагона, аўтамашыны
выса́джваць дэса́нт
2. (
3.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
садзі́ць
1. sétzen
садзі́ць у турму́ ins Gefängnis wérfen
2.:
садзі́ць хлеб у печ Brot in den Ófen (éin)schíeben
3. (
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
распаўсю́джвацца, распаўсю́дзіцца sich verbréiten; sich áusdehnen, übergreifen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
schmíegen
2) (an
3) (an
4) (um
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
расці́
1. wáchsen
расці́ як грыбы́ пасля́ дажджу́ wie Pílze aus dem Bóden schíeßen
2. (павялічвацца) (án)wáchsen
ху́тка расці́ in die Höhe schíeßen
цэ́ны расту́ць die Préise stéigen
3. (удасканальвацца) sich entwíckeln, sich vervóllkommnen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ві́цца
1. (пра валасы) sich lócken, sich kräuseln; sich wéllen;
2. (вакол чаго
3. (падымацца віхрам) áufwirbeln
пыл віе́цца der Staub wird áufgewirbelt;
4. (кружыцца) kréisen
пту́шкі ўю́цца [вію́цца] над ле́сам die Vögel kréisen über dem Wald;
5. (мець звілісты напрамак) sich schlängeln;
руча́й уе́цца [віе́цца] der Bach schlängelt sich;
6. (развявацца) wéhen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
báuen
1.
1) будава́ць
2) апрацо́ўваць (поле)
2.
1.
2) разво́дзіць (
3) (auf
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
культу́рны
1. (адукаваны) kultiviert [-´vi:rt], gebíldet;
культу́рны чалаве́к ein gebíldeter Mensch, ein Mensch von Kultúr;
культу́рныя зно́сіны kulturélle Bezíehungen;
2. (які адносіцца да культуры) kulturéll, Kultúr-;
культу́рны ўзро́вень Kultúrniveau [-vo:]
культу́рны цэнтр Kultúrzentrum
культу́рны абме́н Kultúraustausch
культу́рныя ўстано́вы Kultúrstätten
хро́ніка культу́рнага жыцця́ (у газеце) Kultúrnotizen
прадме́ты культу́рнага ўжытку Gégenstände für den kulturéllen Bedárf;
3.
культу́рныя
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)