Verbum

узвалі́ць

1. áufladen* vt, áufpacken vt;

2. перан. разм.:

узвалі́ць на каго-н. усю пра́цу j-m álle Árbeit áufbürden;

узвалі́ць віну́ на каго-н. die Schuld auf j-n ábwälzen

уладкава́цца, уладко́ўвацца

1. (на кватэры і г. д.) únterkommen* vi (s), Únterkunft fínden*, sich éinrichten;

2. (на працу і г. д.) Árbeit fínden*;

я до́бра ўладкава́ўся ich hábe éine gute Stélle

аблягча́ць, аблягчы́ць

1. erléichtern vt;

аблягча́ць пра́цу die Árbeit erléichtern;

2. (зменшыць боль і пад.) míldern vt, líndern vt;

аблягча́ць стано́вішча die Láge míldern;

◊

аблягча́ць душу́ sein Herz in Wórten [Tränen] erléichtern

асталёўвацца, асталява́цца разм.

1. (пасяліцца) sich níederlassen*, sich ánsiedeln;

2. (на кватэру і г.д.) sich éinrichten, únterkommen* vi (s); 3. (на працу) Árbeit fínden*;

4. перан. (замацавацца) sich féstigen; fésten Fuß fássen

зачыні́цца, зачыня́цца

1. sich schlíeßen*, zúgehen* vi (s), zúfallen* vi (s); ins Schloss fállen* (пра дзверы)

2. (закончыць працу) schlíeßen* vi;

магазі́н зачыня́ецца ў 8 гадзі́н das Geschäft schlíeßt um acht Uhr

пра́ца ж.

1. (дзейнасць чалавека) Tätigkeit f -, -en;

грама́дская пра́ц öffentliche [geséllschaftliche] Tätigkeit;

2. (служба, работа) Árbeit f -, -en;

жыць сваёй пра́цай von séiner (Hände) Árbeit lében;

разумо́вая пра́ца géistige Árbeit [Tätigkeit], Kópfarbeit f -;

фізі́чная пра́ца phýsische [körperliche] Árbeit;

рабо́тнікі разумо́вай і фізі́чнай пра́цы die manu¦éll und géistig Scháffenden;

пра́ц до́ма Héimarbeit f -, -en;

пато́чная пра́ц Flíeßarbeit f;

навуко́ва-дасле́дчая пра́ца wíssenschaftliche Fórschungsarbeit;

пісьмо́вая пра́ца schríftliche Árbeit;

пазакла́сная пра́ца áußerunterrichtliche Arbeit;

пазашко́льная пра́ца áußerschulische Árbeit;

падзённая пра́ца Tágelöhnerarbeit f;

чо́рная пра́ца úngelernte Árbeit;

пра́ца паво́дле кантра́кту Árbeit laut [nach] Vertrág;

пра́ца па на́йму Verdíngung als Lóhnarbeiter;

у су́вязі з перахо́дам на і́ншую пра́цу… mit ánderen Aufgaben betráut…;

узя́цца за пра́цу sich an die Árbeit máchen;

паступі́ць куды-н на пра́цу éingestellt wérden, éine Árbeit ántreten*;

спыні́ць пра́цу die Árbeit éinstellen [níederlegen];

вы́зваліць ад пра́цы von der Árbeit fréistellen;

3. (вынік разумовай працы, твор) Werk n -(e)s, -e, Ábhandlung f -, -en

дамага́нне н. dríngendes Bítten, Ánsuchen n -s; Ánspruch m -(e)s, -sprüche (прад’яўленне правоў) (на што-н. auf A); Bewérbung f -, -en (хадайніцтва аб прыёме ў навучальную ўстанову, на працу і г. д.)