hug

[hʌg]

1.

v.t. (-gg-)

1) тулі́ць, абдыма́ць

2) мо́цна сьціска́ць

3) мо́цна трыма́цца чаго́

2.

n.

1) абды́мкі pl. only.

2) сьціск -у m., хва́тка f. (у ду́жаньні)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

furious

[ˈfjʊriəs]

adj.

1) разьлютава́ны; разбушава́ны, разья́траны е́цер)

2) разью́шаны (зьвер), зло́сны (по́зірк), мо́цна ўзлава́ны

He was furious — Ён мо́цна ўзлава́ўся

3) шалёны (бег)

a furious gallop — шалёны галёп

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

а́хкаць, а́хнуць разм

1. (усклікнуць) ach rfen*;

2. (дзівіцца) stunen vi, sich wndern;

3. (выбухнуць) dnnern vi, krchen vi;

4. (моцна выцяць) inen Hieb [Stoß, Schlag] verstzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

discomfit

[dɪsˈkʌmfət]

v.t.

1) цалко́м перамагчы́

2) разьбі́ць (пля́ны, спадзява́ньні)

3) мо́цна зьбянтэ́жыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

on the go

informal

мо́цна заня́ты; дзе́йны; заўсёды ў ру́ху; непасе́длівы, мітусьлі́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

palpitate

[ˈpælpɪteɪt]

v.i.

1) мо́цна бі́цца (пра сэ́рца)

2) дрыжэ́ць, трэ́сьціся (ад стра́ху)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

grapple

[ˈgræpəl]

1.

v.t.

схапі́ць і мо́цна трыма́ць; мо́цна ўхапі́цца, учапі́цца

2.

v.i.

1) змага́цца; счапля́цца, схапля́цца (пры ду́жаньні)

2) шука́ць пры дапамо́зе ко́шкі пад вадо́ю

3.

n.

суты́чка, барацьба́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ура́зіць

1. (моцна ўсхваляваць, устрывожыць) erschüttern vt; ergrifen* vt; ufregen vt, errgen vt, in ufregung verstzen;

2. (пакрыўдзіць, балюча закрануць) kränken vt, schmrzlich [schmrzhaft] berühren; verltzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hftig

1.

a

1) мо́цны

2) рэ́зкі, пары́вісты

3) запа́льчывы

2.

adv

1) мо́цна

2) рэ́зка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hanker

[ˈhæŋkər]

v.t.

1) (for) мо́цна хаце́ць, пра́гнуць чаго́

2) (after) жада́ць, пра́гнуць каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)