inziehen

*

1.

vt

1) уця́гваць, заця́гваць

2) здыма́ць (парус)

3) апуска́ць (сцяг)

4) збіра́ць (падаткі і г.д.)

2.

vi (s)

1) засяля́цца (у кватэру)

2) уступа́ць (у горад)

Erkndigungen ~ — даве́двацца, наво́дзіць даве́дкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

remove

[rɪˈmu:v]

1.

v.t.

1) забіра́ць; здыма́ць

Remove your hat — Здымі капялю́ш або́ Прыбяры́ свой капялю́ш

2) разьве́йваць

to remove all doubts — адкі́нуць усе́ сумне́вы, пераста́ць сумнява́цца

3) забі́ць

4) адкіда́ць

to remove snow — ачышча́ць, адкіда́ць сьнег

5) вырыва́ць

to remove a tooth — вы́рваць зуб

6) зво́льніць з пра́цы (паса́ды)

2.

v.i.

пераяжджа́ць, перабіра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hide

I [haɪd]

hid, hidden, v.t.

1) хава́ць

2) закрыва́ць

3) хава́ць, трыма́ць у таямні́цы

II [haɪd]

1.

n.

1) зьвяры́ная ску́ра (нявы́рабленая й вы́рабленая)

2) informal чалаве́чая ску́ра

to save one’s hide — ратава́ць со́бскую ску́ру

neither hide nor hair — нічагу́сенькі

2.

v.t.

1) здыма́ць ску́ру

2) informal мо́цна біць, калаці́ць каго́, спуска́ць ску́ру, лупцава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

strip

I [strɪp]

1.

v.t. stripped or (rare) stript, stripping

1) агаля́ць; разьдзява́ць дагала́

2) разьдзява́ць; здыма́ць во́пратку

3) абдзіра́ць, здыма́ць (ску́рку, кару́)

4) зьдзіра́ць; абіра́ць

to strip paper from a wall — зьдзіра́ць шпале́ры са сьцяны́

to strip fruit from a tree — абіра́ць садавіну́ з дрэ́ва

5) пустошыць

to strip a house of its furniture — вы́несьці з до́му мэ́блю

6) рабава́ць, абкрада́ць; забіра́ць

Thieves stripped the house of everything valuable — Зло́дзеі забра́лі з до́му ўсё кашто́ўнае

7) выдо́йваць каро́ву дачы́ста (не пакі́нуць малака́)

- strip of

II [strɪp]

n.

1) паласа́, пало́ска f. (ткані́ны, папе́ры, мэта́лу)

2) шнур, пало́ска (по́ля); паласа́ е́су, бало́та)

3) узьлётна-паса́дачная паласа́ (для самалётаў)

4) паласа́ (у газэ́це)

a comic strip — паласа́ ко́міксаў (у газэ́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

film

[fɪlm]

1.

n.

1) абало́нка f., то́ненькае по́крыва, пласт -у m.; эму́льсія f.

2) сту́жка f.; фатаграфі́чная сту́жка

3) кінасту́жка f.; фільм -у m.

4) перапо́нка f.

5) даліка́тная ткані́на

6) цьмя́насьць уваччу́ (ад сьлёзаў)

2.

v.

1) пакрыва́ць (-ца), зацьмява́ць (-ца) (пра во́чы ад сьлёзаў)

2) фільмава́ць, здыма́ць на сту́жку, накру́чваць на сту́жку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

screen

[skri:n]

1.

n.

1) засло́на f.; шы́рма f.

a folding screen — ство́ркавая шы́рма

smoke screen — ды́мавая засло́на

2) се́тка ад мух

3) экра́н -у m. (у кіно́)

4) кінафі́льмы, фі́льмы pl.

5) рэ́шата, сі́та n., падсі́так -ка m.

6) прыкрыцьцё n.; засло́н -а m. (вайско́вы)

2.

v.t.

1) хава́ць, абараня́ць, засланя́ць

2) дэманстрава́ць на экра́не

3) здыма́ць фільм

4)

а) прасява́ць, прасе́йваць

б) правяра́ць я́касьць або́ адпаве́днасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bziehen

*

1.

vt

1) сця́гваць, здыма́ць (вопратку, абутак)

2) здзіра́ць (скуру)

3) вылі́чваць

ine Smme ~ — вы́лічыць су́му

4) сцэ́джваць; зліва́ць, разліва́ць у бутэ́лькі

5) палігр. адціска́ць

6) адця́гваць

die ufmerksamkeit ~ — адця́гваць ува́гу

6) адве́сці

die Trppen ~ — адве́сці во́йскі

2.

vi (s) адыхо́дзіць, ісці́; ад’язджа́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

usziehen

*

1.

vt

1) выця́гваць

2) здыма́ць (адзенне)

Schhe ~ — разува́цца

2.

vi (s)

1) выязджа́ць з кватэ́ры, высяля́цца

2) выхо́дзіць, выступа́ць

zum Kmpfe ~ — выхо́дзіць на бі́тву

3.

(sich) раздзява́цца uszug

m -(e)s, -züge

1) вы́трымка

2) уры́вак

3) вы́цяжка, экстра́кт

4) вы́езд, ад’е́зд, адыхо́д; выступле́нне во́йскаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

btun

* vt

1) здыма́ць (паліто)

2) пако́нчыць, распра́віцца (з чым-н.)

etw. mit inem Scherz ~ — ператвары́ць што-н. у жарт

die Sche still ~ — замя́ць спра́ву

3) перан. вызваля́цца (ад чаго-н.), кі- да́ць (што-н.)

ine Gewhnheit ~ — кі́нуць прывы́чку, адвы́кнуць (ад чаго-н.)

4) забіва́ць, рэ́заць, кало́ць (жывёлу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

snatch

[snætʃ]

1.

v.t.

1) хапа́ць, падхо́пліваць

The dog snatched the bone — Саба́ка схапі́ў ко́стку

2) ху́тка здыма́ць, зрыва́ць

He snatched off his hat and bowed — Ён ху́тка зьняў капялю́ш і паклані́ўся

3) Sl. выкрада́ць (чалаве́ка)

2.

n.

1) хапа́ньне, лаўле́ньне n.

to make a snatch at the ball — стара́цца злаві́ць мяч

2) каро́ткі час

to have a snatch of sleep — ко́ратка паспа́ць

3) уры́вак -ўку m.

to hear snatches of conversation — чуць уры́ўкі гу́таркі

4) Sl. выкрада́ньне n. (людзе́й)

- by snatches

- in snatches

- snatch at

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)