Verbum

dip

[dɪp]

1.

v.t.

1) акуна́ць; занура́ць

2) зачэ́рпваць; чарпа́ць

3) апуска́ць і адра́зу ўздыма́ць

dip the flag — салютава́ць сьця́гам

4) спушча́цца ўні́з

5) рабі́ць рэвэра́нс

2.

n.

1) акуна́ньне, апушча́ньне n. (у ва́дкасьць)

2) ва́дкасьць, раство́р (для фарбава́ньня, чы́сткі)

3) рапто́ўны спад (гары́, цэ́наў)

•

- a cheese dip

- dip into

index

[ˈɪndeks]

1.

n., pl. -dexes or -dices

1) і́ндэкс, пака́зьнік, паказа́льнік, сьпіс -у m.; пералі́к -у m

2) паказа́льнік -а m. (даро́гаў)

3) стрэ́лка f. (у прыла́дах)

4) Math. пака́зьнік -а m. (ступе́ні, ко́раня)

2.

v.t.

1) упі́сваць, запі́сваць, зано́сіць (у сьпіс)

2) рабі́ць індэ́кс, пералі́к

•

- the index finger

margin

[ˈmɑ:rdʒɪn]

1.

n.

1) палі́ pl. only (сшытка́, кні́гі і гд)

2) край -ю m.; бе́раг -у m.; мяжа́ f.

the margin of a forest — узьле́сак -ку m., узьле́сьсе n.

3) запа́с -у m.; рэзэ́рва f.

2.

v.t.

1) абво́дзіць

2) рабі́ць заце́мкі на паля́х

3) пакіда́ць запа́с (гро́шай)

mint

I [mɪnt]

n.

1) мя́та f.

2) мя́тная цуке́рка

II [mɪnt]

1.

n.

1) манэ́тны двор

2) мно́ства n.

mint of money — ку́ча гро́шай

mint of trouble — ку́ча непрые́мнасьцяў

2.

v.t.

1) чака́ніць (манэ́ты)

2) рабі́ць; твары́ць; фабрыкава́ць

3.

adj.

беззага́нны, як но́вы

in mint condition — у беззага́нным ста́не

overrun

[,oʊvərˈrʌn]

v., -ran, -run, -running

1) заглуша́ць (пра зе́льле), апано́ўваць, рабі́ць набе́г (на чужы́ край)

2) разраста́цца

Vines overran the wall — Вінагра́д разро́сься на ўсю́ сьцяну́

3) перадо́ўжваць, перабіра́ць (да́дзены час)

The speaker overran the time set for him — Прамо́ўца перабра́ў да́дзены яму́ час

4) пераліва́цца, цячы́ празь верх

extract

1. [ɪkˈstrækt]

v.t.

1) вырыва́ць (зуб), выця́гваць; дабіва́цца (сло́ва пра́ўды, прызна́ньня)

2) здабыва́ць (жале́за, ву́галь)

3) вымуша́ць pf. (доўг)

4) выціска́ць (сок)

5) рабі́ць вы́цягі з кні́гі, выбіра́ць пры́клады

6) Math. здабыва́ць ко́рань

2. [ˈekstrækt]

n.

1) уры́вак -ўку m., вы́цяг -у m. (з тэ́ксту)

2) экстра́кт -у m.

gather

[ˈgæðər]

1.

v.t.

1) зьбіра́ць

2) зрыва́ць; зьбіра́ць ураджа́й

3) набыва́ць, набіра́ць (ху́ткасьці), назапа́шваць, памнажа́ць (сі́лы)

4) ду́маць; рабі́ць высно́ву

5) зьбіра́ць, мо́ршчыць (лоб); зьбіра́ць у скла́дкі або́ збо́ркі (спадні́цу)

2.

v.i.

1) зьбіра́цца (пра нато́ўп, хма́ры)

2) нарыва́ць (пра ра́ну)

3) мо́ршчыцца

•

- gather breath

- gathers

- gather up