Fuer

n -s, -

1) аго́нь, по́лымя

~ nmachen — распалі́ць аго́нь

~ ist usgegangen — аго́нь пату́х

in ~ gerten* — загарэ́цца

2) пажа́р

3) стральба́

dirktes ~ — стральба́, страляні́на прамо́й наво́дкай

bebachtetes ~ — аго́нь, які́ карэкці́руецца

~ uslösen [eröffnen] — адкры́ць аго́нь

4) запа́л, па́лкасць

mit ~ — жва́ва, ажыўлена

◊ ~ und Flmme sein (für A) — захапі́цца (кім-н., чым-н.)

die Hand für j-n [für etw.] ins ~ lgen — ≅ даць галаву́ адсе́кчы за каго́-н. [за што-н.]

für j-n durchs ~ ghen* — пайсці́ за каго́-н. у аго́нь і ваду́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

узро́вень м. Niveau [-´vo:] n -s, -s (тс. перан.); bene f -, -n, Stand m -es, -stände;

жыццёвы ўзро́вень Lbensstandard m -(e)s, -s;

узро́вень вытво́рчых сіл эк. Entwcklungsstand der Produktvkräfte;

ні́зкі ўзро́вень Tefstand m;

высо́кага ўзро́ўню niveauvoll [-´vo:];

узро́вень вады́ Wsserstand m;

над узро́ўнем мо́ра геагр. über dem Meresspiegel;

на высо́кім тэхні́чным узро́ўні tchnisch hchstehend, auf hhem tchnischem Niveau;

на недастатко́ва высо́кім узро́ўні niveaulos [-´vo:-];

на ўзро́ўні auf glicher Höhe (з чым-н. mit D);

стаць на ўзро́вень з кім-н. sich auf j-s Niveau erhben*;

быць на ўзро́ўні перан. den gestllten Frderungen entsprchen*;

канта́кты на найвышэ́йшым узро́ўні Kontkte auf höchster bene;

сустрэ́ча на найвышэ́йшым узро́ўні паліт., дып., тс. перан. Gpfelkonferenz f -, -en;

ве́сці перамо́вы на ўзро́ўні міні́страў паліт. auf Minsterebene verhndeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зве́сці

1. (зверху ўніз) herbführen vt (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinbführen vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

2. (адвесці на другое месца) bführen vt; wgführen vt;

3. (дапамагчы сустрэцца) zusmmenführen vt;

4. (сабраць у адно месца) zusmmenführen vt, zusmmenbringen* vt;

5. (скласці ў адзінае цэлае) verinigen vt; zusmmenfassen vt;

6. (знішчыць) usmerzen vt; usrotten vt; vertlgen vt;

7. (абмежаваць, скараціць) reduzeren vt, beschränken vt; zurückführen vt (да чаго-н. auf A);

8. (збіць з правільнага жыццёвага шляху) verliten vt, verführen vt, vom rchtigen Weg bbringen*;

зве́сці бро́вы die Bruen zusmmenziehen*;

зве́сці канцы́ з канца́мі разм. (finanzill) (mit Müh und Not) über die Rnden kmmen*;

зве́сці раху́нкі з кім-н. mit j-m brechnen;

зве́сці ў магі́лу [труну́, на той свет, у зямлю́] ins Grab [unter die rde] brngen*;

зве́сці на нішто́ [да нуля́] zunchte mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

master

[ˈmæstər]

1.

n.

1)

а) гаспада́р -а́ m., улада́льнік -а m.

б) капіта́н гандлёвага су́дна

the master of the house — гаспада́р дому, галава́ сям’і́

в) гаспада́р рабо́тнікаў, улада́льнік каня́, саба́кі

2) вало́даць чым

He was a perfect master of both languages — Ён даскана́ла вало́даў абе́дзьвюма мо́вамі

to be master of situation — быць гаспадаро́м стано́вішча

to be one’s own master — быць незале́жным, самасто́йным

3) esp. Brit. наста́ўнік -а m.

4) вялікі маста́к (пісьме́ньнік, кампазытар і пад.)

5) an old master — карці́на, скульпту́ра вялікага мастака́

6) ма́йстра -ы, ма́йстар -ра m.

7) магі́стар -тра m. (акадэмі́чная ступе́нь у Кана́дзе, Англіі, ЗША)

8) спада́рыч е́тлівае тытулава́ньне хлапца́, юнака́)

2.

adj.

1) гало́ўны

a master bedroom — гало́ўная спа́льня

2) высо́какваліфікава́ны

a master printer — высо́какваліфікава́ны друка́р

3.

v.t.

1) адо́льваць, асі́льваць, апано́ўваць, перамага́ць; падпарадко́ўваць сабе́; спраўля́цца

to master one’s anger — апанава́ць сваю́ злосьць

2) авало́дваць, трыва́ла засво́йваць

to master the English language — авало́даць анге́льскай мо́вай

3) кірава́ць кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fling

[flɪŋ]

1.

v.t. flung

1) кі́даць; шпурля́ць

to fling someone into jail — кі́нуць каго́ ў турму́

to fling fresh troops into a battle — кі́нуць сьве́жыя аддзе́лы ў бой

to fling a stone — шпурну́ць ка́мень

2) пазіра́ць з пага́рдай, кіда́ць пага́рдлівы по́зірк

3)

а) кі́даць аб зямлю́, валі́ць; скіда́ць

the horse flung his rider — конь скі́нуў ездака́

б) (out) брыка́ць

4) кіда́ць (цень), напаўняць, по́ўніць (па́хам, гу́камі)

The flowers fling their fragrance around — Кве́ткі напаўня́юць паве́тра па́хам

5) уклада́ць, аддава́ць

To fling all energies — аддава́ць усе́ сілы, акуну́цца з галаво́ю (у пра́цу)

2.

v.i.

1) кі́дацца, выбяга́ць, выско́кваць

She flung out of the room — Яна́ вы́бегла з пако́ю

2) пачына́ць свары́цца, ла́яцца

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m., по́швырак -ка m.

2) гуля́ньне n., прые́мнае ба́ўленьне ча́су

to have one’s fling — нагуля́цца, прые́мна паба́віцца

to have a fling with someone — мець рама́н з кім

3) зьнява́жлівая заўва́га; крыты́чныя напа́дкі

to have a fling at —

а) паспрабава́ць рабі́ць

б) пага́рдліва або́ зьнява́жліва выка́звацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

front

[frʌnt]

1.

n.

1) пе́рад чаго́

the front of the garden — пе́рад са́ду

a shirt front — пе́рад кашу́лі

2) пярэ́дні бок, фаса́д -а m.

3) Milit. фронт -у m.; перадавы́я пазы́цыі

service at the front — слу́жба на фро́нце

4) згуртава́насьць ро́зных гру́паў у змага́ньні (паліты́чным, эканамі́чным), фронт -у m.

the labour front — рабо́чы фронт

5) набярэ́жная f.; прымо́рскі бульва́р

6) informal прыкрыцьцё n.; фаса́д -у m.; шы́льда f.

The club was just a front for gangster activities — Клюб быў то́лькі прыкрыцьцём для гангстэ́рскае дзе́йнасьці

2.

adj.

1) пярэ́дні

the front line — пярэ́дняя лі́нія

2) Phon. пярэ́днеязы́чны (пра гало́сныя)

3.

v.t.

1) быць паве́рнутым пе́радам

Our house fronts the park — Наш дом паве́рнуты пе́радам да па́рку

2) супрацьстая́ць; супраці́віцца

4.

v.i.

1) выхо́дзіць на што (быць накірава́ным у які́-н. бок)

The house fronts on the sea — Дом выхо́дзіць на мо́ра

2) informal (for) служы́ць фаса́дам, прыкрыва́ць што

change front — завярну́ць (-ца) у і́ншы бок

in front of — пе́рад кім-чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

umgehen

I mgehen

* vi (s)

1) прахо́дзіць (пра час)

2) хадзі́ць, цыркулява́ць (пра чуткі)

3) (mit D) мець зно́сіны (з кім-н.)

4) (mit D) абыхо́дзіцца (з кім.н.)

◊ sge mir, mit wem du mgehst, und ich will dir sgen, wer du bist — скажы́ мне, хто твой ся́бра, i я скажу́ табе́, хто ты сам

5) (mit D) насі́цца (з думкай)

6) блука́ць, бадзя́цца

7) круці́цца (пра кола)

II umghen

* vt

1) абыхо́дзіць (тс. вайск.)

2) пазбяга́ць

3) абыхо́дзіць, паруша́ць (закон і да т.п.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

scher

1.

a

1) бяспе́чны

er ist sines Lbens nicht ~ — яго́ жыця́р пагража́е

2) надзе́йны; пэўны, дакла́дны; вераго́дны

iner Sche ~ sein — быць упэўненым у чым-н., у кім-н.

j-n ~ mchen — усяля́ць упэўненасць каму́-н.

~ ist ~ ! — асцяро́жнасць найпе́рш за ўсё!

2.

adv

1) напэўна, абавязко́ва

2) цвёрда, yпэўнена; упэўна, вядо́ма (ж)

ganz ~ ghen* — ісці́ упэўнена [цвёрдым кро́кам]; камерц. не рызыкава́ць

~ wrkend — надзе́йны, які́ дзе́йнічае напэўна

er weiß es ~ — ён гэта ве́дае цвёрда

~ uftrten* — дзе́йнічаць упэўнена

~stllen — забяспе́чваць

3.

adv кане́шне, зразуме́ла

~! — кане́шне!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гавары́ць

1. sprchen* vt, vi; rden vt, vi (з кім-н. mit D; пра каго-н., пра што-н. über A, von D);

гавары́ць па-няме́цку Deutsch sprchen*;

гавары́ць намёкамі durch die Blme sprchen*;

гавары́ць без намёкаў frei von der Lber weg sprchen*;

2. (сказаць) sgen vt;

гавары́ць пра́ўду die Whrheit sgen;

гаво́раць, што… разм. man sagt, dass…;

3. (сведчыць аб чым-н., даказваць што-н.) zugen vi; besgen vt;

аб чым гаво́раць фа́кты? was besgen die Ttsachen?;

яго́ ўчы́нак гаво́рыць аб му́жнасці sine Tat zeugt von Mut;

гавары́ць зага́дкамі in Rätseln sprchen*;

пра гэ́та гаво́раць усе́ das ist in ller Mnde;

гэ́та гаво́рыць само́ за сябе́ das spricht für sich (selbst);

мно́га [ма́ла] чаго́ гаво́раць es wird so mnches gerdet [gesgt];

не гаво́рачы ні сло́ва hne ein Wort (zu sgen) [zu verleren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Lust

f -, Lüste

1) ра́дасць, уце́ха

2) жада́нне, ахво́та

in ~ und Leid zusmmenhalten* — дзялі́ць ра́дасць і го́ра з кім-н.

ich hbe ~ — мне хо́чацца

j-m ~ mchen zu etw. — заціка́віць каго́-н. чым-н.

~ zu etw. (D), auf etw. (A) hben — жада́ць [хаце́ць] чаго́-н.

~ an etw. (D) fnden* — прыахво́ціцца да чаго́-н.

j-m die ~ nhmen* — адбі́ць ахво́ту каму́-н.

mit ~ und Lebe bei iner Sche sein — адда́цца ўсі́м слю́цам яко́й-н. спра́ве

2) часцей pl пачуццёвыя жада́нні, пажадлі́васць, хаце́нне

sinen Lüsten frönen — аддава́цца сваі́м жада́нням, захапле́нням

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)