Verbum

саслі́згваць, саслізну́ць (her)ábgleiten* vi (s), herúntergleiten* (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinábgleiten* vi (s), hinúntergleiten* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); ábrutschen vi (s) (апаўзаць)

уго́ру прысл. nach óben; heráuf (у напрамку да таго, хто гаворыць); hináuf (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

падня́ць уго́ру heráufheben* vt; hináufheben* vt; empórheben* vt;

◊

ру́кі ўго́ру! Hände hoch!

прыгне́чаны

1. (пра таго, каго прыцясняюць) unterdrückt, unetrjócht;

2. (пра стан) bedrückt, níedergeschlagen [deprimíert]

прычака́ць

1. erwárten vt;

2. разм. (дайсці да таго, што…) es bríngen*, dass…

вы́бегчы hináuslaufen* vi (s), hináusrennen* vi (s) (па напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuslaufen* vi (s), heráusrennen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць);

вы́бегчы на ву́ліцу auf die Stráße hináuslaufen* [heráuslaufen*]

зале́зці

1. (забрацца) hinéinkriechen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinkriechen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); kríechen* vi (s) (куды-н. in A); sich éinschleichen* (пранікнуць употай);

зале́зці ў чужу́ю кішэ́нь in éine frémde Tásche gréifen*;

◊

зале́зці ў пазы́кі in Schúlden geráten*;

2. (наверх) hináufkriechen* vi (s), hináufklettern vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufkriechen* vi (s), heráufklettern vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць