касацы́йны юрыд. Berfungs-, Kassatins-;

касацы́йны суд Berfungsgericht n -(e)s, -e, Kassatinshof m -(e)s, -höfe;

пада́ць касацы́йную ска́ргу Berfung inlegen, in die Berfung ghen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

default

[dɪˈfɔlt]

1.

n.

1) недахо́п, недагля́д -у m., незьяўле́ньне ў час

lose by default — прайгра́ць з прычы́ны незьяўле́ньня

2) няспло́чваньне n.

a default on an installment payment — няспла́та ра́ты даўгу́ ў час

3) Law незьяўле́ньне ў суд

in default of — дзе́ля адсу́тнасьці каго́; дзе́ля няста́чы чаго́

2.

v.

1) не зьяві́цца куды́е́будзь

2) не заплаціць даўгу́ ў час

3) Law

а) не зьяві́цца ў суд

б) прайгра́ць спра́ву дзе́ля незьяўле́ньня ў суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kdi

m -s, -s ка́дзі (суддзя ў мусульман)

zum ~ lufen*разм. падава́ць ска́ргу ў суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

forum

[ˈfɔrəm]

n., pl. -s, fora [ˈfɔrə]

1) фо́рум -у m.

2) паліты́чны сход (для дыску́сіяў)

3) суд -у́ m., трыбуна́л -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

berst

a вышэ́йшы, вярхо́ўны, найвышэ́йшы, гало́ўны

das ~e Gercht — вярхо́ўны суд

die ~e Gewlt — вярхо́ўная ўла́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vrladung

f -, -en вы́клік (у суд, у паліцыю і г.д.)

der ~ Flge listen — з’яві́цца па вы́кліку [паве́стцы, по́зве]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stichtag

m -(e)s, -e

1) тэ́рмін (плацяжу); дзень даста́ўкі (тавару)

2) дзень яўкі ў суд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

арбітра́ж м.

1. (пастанова) Schedsspruch m -(e)s, -sprüche;

2. (суд) Schedsgericht n -(e)s, -e; Arbitrge [-ʒə] f -, -n;

валю́тны арбітра́ж Devisenarbitrage [-´vi:-] f -;

працэ́нтны арбітра́ж Znsarbitrage f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

summons

[ˈsʌmənz]

n., pl.

1) по́зва f.

2) по́зваў суд

He received a summons for fast driving — Ён атрыма́ў судо́вую по́зву за ху́ткую язду́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

adjudicate

[əˈdʒu:dɪkeɪt]

1.

v.t.

судзі́ць; ула́джваць спра́ву зго́дна з зако́нам

2.

v.i.

прыйма́ць пастано́ву

The court adjudicated on the case — Суд прыня́ў пастано́ву ў спра́ве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)