means
[mi:nz]
n., pl.
1) спо́саб, мэ́тад -у m., сро́дак -ку n.
means of communication — сро́дак камуніка́цыі
2) бага́цьце n.; сро́дкі pl. only
a man of means — бага́ты, замо́жны чалаве́к, багаце́й -я m.
•
- by all means
- by any means
- by means of
- by no means
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
indém
conj
1.
тым ча́сам, між тым, у той час
2.
указвае на спосаб дзеяння:
~ er an díesem Werk árbeitete, studíerte er víele Dokuménte — працу́ючы над гэ́тым тво́рам, ён вы́вучыў шмат дакуме́нтаў
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
primitive
[ˈprɪmətɪv]
adj.
1) першабы́тны
Primitive people often lived in caves — Першабы́тныя лю́дзі ча́ста жылі́ ў пячо́рах
2) пе́ршы
primitive Christians — пе́ршыя хрысьція́не
3) ве́льмі про́сты, несклада́ны, як у першабы́тных людзе́й; прыміты́ўны
a primitive way of making fire — прыміты́ўны спо́саб выкраса́ньня агню́
4) старамо́дны
a primitive buggy — старамо́дны вазо́к
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
medium
[ˈmi:diəm]
1.
adj.
сярэ́дні; умеркава́ны
2.
n., pl. -diums or -dia
1) сярэ́дзіна
a happy medium — залата́я сярэ́дзіна
2) сро́дак -ку, спо́саб -у m.
medium of communication — сро́дак камуніка́цыі
through the medium of — пры дапамо́зе каго́-чаго́
3) асяро́дзьдзе n.
4) распушча́льнік -а m. (для фа́рбаў)
5) (pl. always, -diums) мэ́дыюм, сьпірытуалі́ст -а m.
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
ладI м
1. (грамадская сістэма) Órdnung f -, -en;
грама́дскі лад Geséllschaftsordnung f -, -en;
2. разм (спосаб, уклад) Wéise f -, -n, Art und Wéise; Maníer f -, -en;
на но́вы лад auf néue Art (und Wéise);
на ро́зныя лады́ auf verschíedene Art und Wéise;
◊ спра́ва ідзе́ на лад разм die Sáche klappt, die Sáche geht gut;
усё по́йдзе на лад álles wird ins Lot kómmen
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
habit
I [ˈhæbɪt]
n.
1) звы́чка, прывы́чка f., звы́чай -ю m.
the habit of smoking — звы́чка куры́ць
2) Biol. спо́саб ро́сту й разьвіцьця́ жывёліны ці расьлі́ны
a plant of trailing habit — сьце́лістая расьлі́на
II [ˈhæbɪt]
1.
n.
а) мана́ская ра́са
to take the habit — пастры́гчыся ў мана́хі, мана́шкі
б) амазо́нка (да́мскі гарніту́р для язды́ на ко́нях)
в) Archaic адзе́ньне n., убо́р -у m.
2.
v.t.
апрана́ць, адзява́ць
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
fashion
[ˈfæʃən]
1.
n.
1) спо́саб -у m.; мане́ра f.; узо́р -у m.
after my fashion — па-мо́йму
after the fashion of — на ўзо́р чаго́
2) мо́да f.
in (the) fashion — мо́дны
out of fashion — нямо́дны, састарэ́лы
3) фасо́н -у, крой -ю m., фо́рма f.; узо́р -у m.
2.
v.t.
1) рабі́ць; мадэлява́ць, фармава́ць
2) прыстасо́ўваць
after or in a fashion — да пэ́ўнай ступе́ні; сяк -так
set the fashion — уво́дзіць мо́ду
something of that fashion — не́шта накшта́лт таго́
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
Verfáhren
n -s, -
1) дзе́янне, акт; паво́дзіны
2) спо́саб, ме́тад
ein spársames ~ éinbürgern — укараня́ць экано́мны ме́тад
ein Vórschlag zum ~ bei der Erörterung der Fráge — прапано́ва па працэду́ры абмеркава́ння пыта́ння
3) юрыд. спра́ва, працэ́с
ein ~ gégen j-n bei Gerícht éinleiten [ánhängig máchen] — узбудзі́ць судо́вую спра́ву супро́ць каго́-н.
ein ~ níederschlagen* — спыні́ць [замя́ць] працэ́с
das ~ éinstellen — спыні́ць [прыпыні́ць] судо́вую спра́ву
 Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)  
pace
[peɪs]
1.
n.
1) хада́ f.; ху́ткасьць f., тэмп -у m.
2) крок -у m., даўжыня́ кро́ку
3) спо́саб хады́ або́ бе́гу каня́ (рысь, галёп), алю́р -у m
4) і́нахадзь f. (ко́нскі бег)
keep pace with — не адстава́ць ад каго́, ісьці́ наро́ўні з кім
set the pace —
а) задава́ць тэмп
б) быць пры́кладам для і́ншых
2.
v.
1) задава́ць тэмп або́ ху́ткасьць (у спабо́рніцтвах)
2) кро́чыць, хадзі́ць
pace the floor — хадзі́ць сюды́ -туды́ па пако́і, ме́раць кро́камі пако́й
3) ісьці́ звыча́йным кро́кам
4) ме́раць, вымяра́ць кро́кам
5) практыкава́ць (каня́)
6) ісьці́ і́нахадзьдзю (пра каня́)
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)  
access
[ˈækses]
n.
1) до́ступ -у; дае́зд -у, падыхо́д -у m.; пра́ва на пад’е́зд, на ўвахо́д, на карыста́ньне
access to a mountain town — до́ступ да го́рнага мястэ́чка
2) спо́саб ці сро́дак до́ступу
A ladder provided the only access to the attic — Драбі́на была́ адзі́ным сро́дкам до́ступу на гары́шча
3) надыхо́д -у m.
the access of winter — надыхо́д зімы́
4) ата́ка f., пры́ступ -у m.
the access of her asthma in the spring — е́йныя пры́ступы а́стмы ўве́сну
5) Figur. вы́бух -у m. (гне́ву, ша́лу, ра́дасьці)
6) пабо́льшаньне n.; дада́так -ку m.
 Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)