habit
I [ˈhæbɪt]n.
1) звы́чка, прывы́чка f., звы́чай -ю m.
the habit of smoking — звы́чка куры́ць
2) Biol. спо́саб ро́сту й разьвіцьця́ жывёліны ці расьлі́ны
a plant of trailing habit — сьце́лістая расьлі́на
II [ˈhæbɪt]1.n.
а) мана́ская ра́са
to take the habit — пастры́гчыся ў мана́хі, мана́шкі
б) амазо́нка (да́мскі гарніту́р для язды́ на ко́нях)
в) Archaic адзе́ньне n., убо́р -у m.
2.v.t.
апрана́ць, адзява́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)