лама́ць

1. brchen* vt, bbrechen* vt (сук); zerbrchen* vt, zerschlgen* vt (разбіваць); kaptt mchen (псаваць); nederreißen* vt, bbrechen* vt (дом, сцяну);

2. перан. brchen* vt, zerstören vt; mändern vt;

лама́ць сваё жыццё sein Lben mkrempeln;

ло́міць ко́сці man hat Glederreißen;

лама́ць галаву́ sich (D) den Kopf zerbrchen* (над чым-н. über A);

лама́ць ру́кі die Hände rngen*;

лама́ць пе́рад кім-н. ша́пку vor j-m krechen*, vor j-m Bücklinge mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шлюб м.

1. he f -, -n;

шлюб з каха́ння Lebesehe f;

шлюб з разлі́ку Vernnft¦ehe f, Verstndes¦ehe f;

няро́ўны шлюб Mssheirat f -, Mesalliance [meza´lĭã:s] f -, -n;

фікты́ўны шлюб Schinehe f;

пасве́дчанне аб шлю́бе Hirats¦urkunde f -, -n;

уступі́ць у шлюб hiraten vi, vt, sich verhiraten, die he schleßen*;

грамадзя́нскі шлюб stndes¦amtliche Truung;

быць у шлю́бе verhiratet sein (з кім-н. mit D);

2. (абрад) heschließung f -, -en; Truung f -, -en (царкоўны)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

бале́ць

1. (пра фізічны боль) schmrzen vi, whtun* аддз. vi;

што Вам балі́ць? was tut hnen weh?, wo hben Sie Schmrzen?;

мне балі́ць галава́ ich hbe Kpfschmerzen, der Kopf tut mir weh;

2. перан. (за якую-н. каманду і да т. п.) nhänger (einer Mnnschaft) sein;

мне душа́ балі́ць mir ist weh ums Herz, es tut mir in der Sele weh (па кім-н., чым-н. um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

mgang

m -(e)s, -gänge працэ́сія, абхо́д

2) -(e)s зно́сіны, су́вязь, знаёмства

~ hben — мець ко́ла знаёмых, вярце́цца ў грама́дстве

~ mit j-m pflgen — падтры́мліваць знаёмства з кім-н.

3) -(e)s кампа́нія, знаёмства

das ist ein schlchter ~ für dich — гэ́та неадпаве́дная кампа́нія для цябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rang

m -(e)s, Ränge

1) ранг, чын;

j-m den ~ blaufen* апярэ́дзіць (каго-н.);

den glichen ~ hben быць у адны́м зва́нні;

j-m den ~ stritig mchen сапе́рнічаць з кім-н.;

ein Gelhrter von ~ вучо́ны з і́мем

2) ступе́нь, разра́д

3) тэатр. црус, паве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wh, whe

1.

a хво́ры; балю́чы (пра пачуцці)

ich hbe inen ~en Fnger — у мяне́ балі́ць па́лец

2.

adv балю́ча

~ tun* — прычыня́ць боль; рабі́ць балю́ча

mir tut der Kopf ~ — у мяне́ балі́ць галава́

3.int

o ~! — ах!

über j-n ~ rfen* — галасі́ць над [па] кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bugen

1.

vt

1) згіна́ць, нахіля́ць

die Knie ~ — схіля́ць кале́ні, станаві́цца на кале́ні

2) грам. скланя́ць

3) прыгнята́ць; паруша́ць; злама́ць

j-s Stolz ~ — злама́ць чый-н. го́нар

2.

(sich)

1) гну́цца

2) (vor D) схіля́цца (перад кім-н.)

3) (unter A) падпарадко́ўвацца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nsprechen

*

1.

vt

1) звярта́цца (да каго-н.), пачына́ць размо́ву, загаво́рваць (з кім-н.)

2) (um A) прасі́ць (чаго-н.)

3) падаба́цца

das spricht ihn nicht an — гэ́та яму́ не падаба́ецца

2.

vi:

bei j-m ~ — наве́дваць каго́-н.

bei inem Mädchen ~ — рабі́ць прапано́ву дзяўчы́не

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ufräumen

1.

vt

1) прыбіра́ць; рабі́ць пара́дак

2) устараня́ць, знішча́ць, распрада́ць тава́р, ліквідава́ць

2.

vi (mit D)

1) пако́нчыць (з чым-н., з кім-н.), пакла́сці кане́ц (чаму-н.)

2) спусташа́ць; лютава́ць

3) расхо́даваць (запасы)

4) (in D, unter D) право́дзіць чы́стку (апарата і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

box

I [bɑ:ks]

1.

n.

1) скры́нка, скры́ня f., куфэ́рак -ка m.; па́чак -ка m.; пу́шка f.

a box of matches — па́чак запа́лак

2) лёжа f. (у тэа́тры)

3) бу́дка f.

a sentry box —

а) вартаўні́чая бу́дка

б) мала́я ха́тка

4) ко́злы pl. (сядзе́ньне для фу́рмана)

2.

v.t.

1) пакава́ць у скры́нкі або́ па́чкі

to box cigars — уклада́ць цыга́ры ў скры́начкі

2) Print. выдзяля́ць ра́мкамі

3) баксава́ць, біць кулако́м

- boxes

- box up

- Christmas box

- in a box

- shooting box

- the box

II [bɑ:ks]

1.

n.

апляву́ха f. (уда́р)

2.

v.t.

даць апляву́ху

3.

v.i.

баксава́ць з кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)