gluben

1.

vt ве́рыць, меркава́ць, ду́маць

man sllte ~… — здава́лася б…

sich scher ~ — лічы́ць сябе́ ў бяспе́цы

2.

vi (an a) ве́рыць (у каго-н., у што-н.)

das glube ich schon — мярку́ю, што гэ́та так

j-m ~ — ве́рыць каму́-н.

er glaubt fest darn — ён упэўнены ў гэ́тым

◊ er muss [soll] darn ~ — разм. яму́ пры́йдзецца з гэ́тым (пры)міры́цца; яму́ кане́ц, яго́ пе́сня спе́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Last

f -, -en

1) цяжа́р, груз

2) цяжа́р, гнёт

j-m zur ~ fllen* — быць цяжа́рам каму́-н.; быць паста́ўленым у віну́ каму́-н.

j-m etw. zur ~ lgen — ста́віць у ві- ну́ каму́-н. што-н., вінава́ціць каго́-н. у чым-н.

ine ~ fiel ihm ab — у яго́ гара́ звалі́лася з плячэ́й

3) pl камерц. адлічэ́нні

zu ~en des Käufers — за кошт пакупніка́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lösen

1.

vt

1) развя́зваць

den Knten ~ — развяза́ць ву́зел

2) скасава́ць (дагавор)

3) раша́ць (задачу); выраша́ць (спрэчкі)

die Zwifel ~ — разагна́ць сумне́нні

4) хім. раствара́ць

5) браць (білет на цягнік і да т.п.)

2.

(sich)

1.

вайск. адрыва́цца, адыхо́дзіць, адступа́ць

2) (von D) расстава́цца (з кім-н.)

3) адмежава́цца, адарва́цца

4)

er löste sich aus der Erstrrung — здранцве́нне [аняме́нне] у яго́ прайшло́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цень м

1. Schtten m -s, -;

начныя цені Fttiche der Nacht (паэт);

кі́даць цень Schtten wrfen* (на што auf A), beschtten vt;

2. (здань) Schtten m -s, -, Geist m -es, -er;

ца́рства ценяў Schttenreich m -(e)s, Reich der Schtten;

ні ценю kine Spur, kinen Schmmer;

ні ценю сумне́ння kein Zwifel;

быць у цяні́ im Dnkeln bliben*, im Hntergrund sein [stehen*];

кі́даць цень на каго перан inen Schltten auf j-n wrfen*;

хадзі́ць за кім як цень j-m wie ein Schtten flgen;

ад яго́ заста́ўся адзі́н то́лькі цень er ist nur noch ein Schtten (sines selbst)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́даць

1. (знаць) wssen* vt;

я гэ́та до́бра ве́даю ich weiß es gut;

я аб гэ́тым нічо́га не ве́даю ich weiß nichts davn;

2. (мець веды) knnen* vt;

ён ве́дае жыццё er kennt das Lben;

ве́даць на па́мяць uswendig knnen* [wssen*, können*];

3. (каго-н, быць знаёмым) knnen*;

я яго́ ма́ла ве́даю ich knne ihn kaum;

4. (умець, разумець) knnen* vt, können* vt, versthen* vt;

ён ве́дае сваю́ спра́ву er verstht sine Sche;

ён ве́дае ў гэ́тым толк разм er kennt sich da(rn) aus, er weiß da(rn) Beschid;

ве́даць не ве́даю разм ich weiß von nichts, mein Nme ist Hse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́цер м Wind m -(e)s, -e; марск Brse f -, -n;

паўно́чны ве́цер Nrdwind m;

спадаро́жны ве́цер Rückenwind m;

сустрэ́чны ве́цер Ggenwind m;

лёгкі ве́цер lichte Brse;

пары́вісты ве́цер bö¦iger Wind;

сла́бы ве́цер schwcher Wind;

ве́цер мяня́ецца der Wind dreht sich;

ве́цер падыма́ецца der Wind kommt auf;

ве́цер сціха́е der Wind legt sich;

у яго́ ве́цер у галаве́ er ist ein wndiger Geslle;

кіда́ць сло́вы на ве́цер in den Wind rden;

трыма́ць нос па ве́тры sinen Mntel nach dem Wnde hängen;

ён ве́дае, адку́ль ве́цер дзьме́ er weiß, wohr der Wind weht;

з ве́трам разм sehr schnell

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аго́нь м

1. Fuer n -s, -;

2. (святло) Licht n -(e)s. -er;

запалі́ць аго́нь Licht mchen;

3. вайск Fuer n -s;

гарма́тны аго́нь Geschützfeuer n;

4. (пачуццё, палкасць) Fuer n -s, Begisterung f -;

яго́ во́чы гара́ць агнём sine ugen fnkeln [luchten];

агнём і мячо́м mit Fuer und Schwert;

з пе́кла ды ў аго́нь (з агню́ ды ў по́лымя) vom Rgen in die Trufe kmmen*;

прайсці́ праз аго́нь і ваду́ разм mit allen Wssern gewschen sein;

пайсці́ за каго у аго́нь і ваду́ für j-n durchs Fuer [durch dick und dünn] gehen*;

падлі́ць але́ю ў аго́нь разм Öl ins Fuer gießen* [schütten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ску́ра ж

1. Haut f -, Häute;

гігіе́на ску́ры Hutpflege f -;

2. (жывёл) Fell n -s, -e;

3. разм (лупіна) Schle f -, -n, Hülse f -, -n;

4. (матэрыял) Lder n -s, -;

я́лавая ску́ра Rndleder n -s;

свіна́я ску́ра Schwinsleder n;

ла́кавая ску́ра Lckleder n;

замяня́льнік ску́ры Knstleder n;

гусі́ная ску́ра Gänsehaut f;

у яго́ адна́ ску́ра ды ко́сці er ist (nur) Haut und Knchen;

са ску́ры вылу́звацца sich (D) die größte Mühe gben*; sich selbst überbeten*;

уле́зці ў чыю ску́ру sich an j-s Platz stllen;

злупі́ць [зняць] ску́ру з каго j-m (D) das Fell [die Haut] über die Ohren zehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

breed

[bri:d]

v., bred, breeding

1.

v.t.

1)

а) пладзі́ць; выво́дзіць, высе́джваць (птушаня́т)

б) выро́шчваць расьлі́ны, разво́дзіць

2) гадава́ць (паро́дзістую жывёлу, ко́ней)

3) Figur. разво́дзіць, спрычыня́цца, выкліка́ць

Dirt breeds germs — У бру́дзе разво́дзяцца бактэ́рыі

Careless driving breeds accidents — Няўва́жная язда́ вядзе́ да ава́рыяў

4) узгадо́ўваць; вучы́ць, навуча́ць

He was bred to be a sailor — Яго́ вы́вучылі на марака́

2.

v.i.

1) радзі́цца, распло́джвацца

2) паўстава́ць; разьвіва́цца

3.

n.

1) паро́да f.; заво́д -у m., ра́са f.

breeds of cattle — паро́ды жывёлы

2) гату́нак -ку m.; тып -у m.

a fighting breed of men — ваяўні́чы тып людзе́й

3) U.S., Sl. ра́савы мяша́нец (цяпе́р абра́зьлівае)

- breed in

- breed out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

thin

[Өɪn]

1.

adj.

1) то́нкі, це́нкі

thin paper — то́нкая папе́ра

thin wire — то́нкі дрот

2) худы́, шчу́плы

a thin person — худа́я асо́ба

3) рэ́дкі

He has thin hair — У яго́ рэ́дкія валасы́

4) невялі́кі

a thin audience — мала́я ко́лькасьць гледачо́ў або́ слухачо́ў

5) рэ́дкі, разба́ўлены

thin milk — рэ́дкае малако́

6) то́нкі, це́нкі, слабы́

thin voice — то́нкі го́лас

7) Figur. слабы́, неперакана́ўчы

a thin excuse — неперакана́ўчая адгаво́рка

2.

adv.

то́нка, це́нка; рэ́дка; шчу́пла

3.

v.t.

рабіць танчэ́йшым, радзе́йшым

а) разрэ́джваць

б) прарэ́джваць

to thin a row of beets — прарэ́дзіць радо́к бурако́ў

4.

v.i.

1) тане́ць, танчэ́ць

2) радзе́ць

3) пусьце́ць (пра ме́сца); ме́ншаць (пра нато́ўп)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)