zérren

vt ту́заць, цягну́ць, рваць

◊ j-n durch den Schmutz [Kot] ~, j-n in den Staub ~ — га́ньбіць, знеслаўля́ць каго́-н.

die Tátsachen an die Öffentlichkeit ~ — перадава́ць гало́снасці які́я-н. фа́кты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórarbeiten

1.

vi (j-m in D)

1) апярэ́джваць (каго-н. у чым-н.) [быць пе́ршым] у рабо́це

2) перан. папярэ́джваць, прадухіля́ць (што-н.)

2.

vt (D) падрыхтава́ць (за́гадзя) (што-н. для каго-н.)

2) перан. падрыхтава́ць гле́бу (для каго-н., чаго-н.)

3) пака́зваць, як трэ́ба выко́нваць (якія-н. прыёмы)

3.

(sich)

1) ру́хацца напе́рад (пераадольваючы якія-н. перашкоды), прабіра́цца, прабіва́цца

2) вайск. прасо́ўвацца напе́рад перабе́жкамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

incident

[ˈɪnsɪdənt]

1.

n.

1) здарэ́ньне n., інцыдэ́нт -у m., вы́падак -ку m.

2) эпізо́д -у m.; сцэ́на f., фрагмэ́нт -а m.

2.

adj.

1) уласьці́вы; выпадко́вы

2) які́ па́дае

rays of light incident upon a mirror — про́мні сьвятла́, які́я па́даюць на люстэ́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Neptún

m -

1) міф. Непту́н

2) астран. Непту́н =ner суф. назоўнікаў м. р., утварае

1) назвы людзей паводле характару іх дзейнасці: Pförtner швейца́р, прыдво́рнік

2) назвы людзей, якія валодаюць пэўнай уласцівасцю: Lügner ілгу́н, хлус

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вы́пуск м.

1. (дзеянне) Áblassen n -s, Áuslassen n -s; Emissión f -, -en, Áusgabe f - (грошай, пазыкі); Heráusgabe f - (з друку);

вы́пуск апо́шніх наві́н (па радыё) die Náchrichten, die néuesten Náchrichten, die létzten Méldungen*;

спецыя́льны вы́пуск (кнігі і г. д.) Sónderausgabe f, Sónderedition f -, -en;

вы́пуск праду́кцыі Produktiónsausstoß m -es, -stöße;

3. (група навучэнцаў, якія адначасова скончылі навучальную ўстанову) Jáhrgang m -(e)s, -gänge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nest

[nest]

1.

n.

1) гняздо́ n.

a nest of thieves — зладзе́йскае гняздо́

2) пту́шкі, зьвяры́ ці насяко́мыя, што жыву́ць у гнязьдзе́

3) гру́па, набо́р аднаро́дных прадме́таў

a nest of drinking cups — набо́р ку́бкаў да піцьця́ (які́я ўвахо́дзяць адзі́н у адзі́н)

2.

v.

1) віць гняздо́

2) устаўля́ць (у гняздо́, або́ як у гняздо́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stützen

1.

vt

1) падпіра́ць

2) падтры́мліваць

2.

(sich)

(auf A)

1) абапіра́цца (на што-н.)

2) вайск. базі́равацца

3) грунтава́цца (на чым-н.)

woráuf ~ Sie sich dabéi? — які́я ў Вас на гэ́та падста́вы?

3.

vi дзіві́цца, здзіўля́цца; бянтэ́жыцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

feel

[fi:l]

felt, feeling

1.

v.t.

1) ма́цаць, дакрана́цца

Feel how cold my hands are — Паглядзі́, які́я ў мяне́ хало́дныя ру́кі

2) шука́ць во́бмацкам

3) адчува́ць

4) ду́маць, ве́рыць

2.

v.i.

1) нама́цваць, прама́цваць

2) чу́цца, адчува́ць сябе́

3) шкадава́ць, спачува́ць

3.

n.

1) до́тык -у m.

2) адчува́ньне, чуцьцё n.

3) пачуцьцё до́тыку

•

- feel like

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

часо́ва прысл., часо́вы zéitweilig, zéitbedingt; vor übergehend, vórläufig (непастаянны); stéllvertretend, interimístisch (пра асоб, якія займаюць пасады); provisórisch [-vi-] (аб урадзе, мерапрыемствах);

часо́вая з’я́ва Zéiterschéinung;

часо́вая непрацаздо́льнасць zéitweilige Árbeitsunfähigkeit;

часо́выя за́хады provisórische Máßnahmen, Nótbehelf m -(e)s, -e;

часо́вы мост Nótbrücke f -, -n;

часо́вы ўрад provisórische [vórläufige] Regíerung;

часо́вы рабо́тнік Áushilfskraft f -, -kräfte;

часо́вы стан Provisórium [-vi-] n -s, -ri¦en;

часо́вы выкана́ўца абавя́зкаў зага́дчыка stéllvertretender Léiter, Léiter im Amt;

часо́вы паве́раны ў спра́вах дып. vórläufiger Geschäftsführer; Geschäftsträger ad ínterim

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

utter

I [ˈʌtər]

adj.

по́ўны, абсалю́тны

utter surprise — по́ўная нечака́насьць

utter ruin — по́ўная руі́на

II [ˈʌtər]

v.t.

1) мо́віць, вымаўля́ць; каза́ць; выка́зваць

the last words he uttered — апо́шнія сло́вы, якія ён вы́мавіў

to utter one’s thoughts — выка́зваць сваю́ ду́мку

2) выкры́кваць

to utter a cry of pain — кры́кнуць ад бо́лю

3) Obsol. выпушча́ць, пуска́ць у абаро́т (падро́бленыя дакумэ́нты, гро́шы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)