каляро́вы
1. fárbig; bunt (стракаты); Farb-;
каляро́вая фатагра́фія Fárbfoto n -s, -s; Fárbaufnahme f -, -n;
каляро́вы фільм Fárbfilm m -(e)s, -e;
каляро́вае шкло Búntglas n -es, -gläser, Fárbglas n;
каляро́вая папе́ра fárbiges Papíer, Búntpapier n -(e)s, -e;
каляро́выя мета́лы Búntmetalle pl, Níchteisenmetalle pl;
каляро́вая капу́ста Blúmenkohl m -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
beschlágen
I
a дасве́дчаны, во́пытны
er ist auf díesem Gebíet gut ~ — у гэ́тай галіне́ ён до́бра дасве́дчаны
II
* vt
1.
1) абшыва́ць, аббі- ва́ць
2) падко́ўваць
2.
(sich) пакрыва́цца налётам; запаце́ць (пра шкло)
III
* vt канфіскава́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
foil
I [fɔɪl]
1.
v.t.
1) разла́джваць, зрыва́ць (пля́ны, наме́ры); перашкаджа́ць; адбіва́ць (ата́ку); перамага́ць
2) зьбіва́ць з тро́пу
2.
n.
сьлед зьвяра́
II [fɔɪl]
1.
n.
1) фо́льга f.; станіёль -ю m.
2) фон, які́ падкрасьля́е прыгажо́сьць і́ншага прадме́ту
3) Arch. арна́мэнт у фо́рме лісто́ў
2.
v.t.
пакрыва́ць фо́льгай (шкло для лю́страў)
III [fɔɪl]
n.
шпа́га f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
выця́гваць, вы́цягнуць
1. (выняць, выдаліць) ábziehen* vt; heráusziehen* vt;
2. (выдаліць што-н вадкае, газападобнае) áufsaugen* vt;
3. (працягваць) áusstrecken vt; áusdehnen vt;
выця́гваць но́гі die Béine áusstrecken;
4. тэх längen vt; zíehen* vt (дрот, шкло);
5. разм (адужаць) bewältigen vt; fértig wérden (што-н mit D);
◊ выця́гваць (усе) жы́лы чым-н mit etw. (D) quälen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
glass
[glæs]
1.
n.
1) шкло n.
2) шкля́нка, ча́рка f.
3) лю́стра n.
4) шкляны́я рэ́чы або́ по́суд
5) шы́ба, шы́біна f.
2.
v.t.
1) шкліць (во́кны); трыма́ць што пад шклом або́ ў цяплі́цы
2) адбіва́ць (як у лю́стры)
3) наво́дзіць люстра́ны гля́нец, глянцава́ць
3.
adj.
1) шкляны́ (по́суд)
2) зашклёны
a glass door — зашклёныя дзьве́ры
glasses — акуля́ры pl. only.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мало́чны Mílch-, mílchig;
мало́чныя праду́кты Molkeréiwaren pl;
мало́чная гаспада́рка Molkeréi f -, -en, Mílchwirtschaft f -, -en;
мало́чная жывёла Mílchvieh n -(e)s;
мало́чная прамысло́васць Molkeréiindustrie f -;
мало́чны заво́д Mílchhof m -(e)s, -höfe, Molkeréi f -, -en;
мало́чнага ко́леру mílchfarben, mílchfarbig;
мало́чнае шкло Mílchglas n -es, máttes Glas;
мало́чны зуб анат Mílchzahn m -(e)s, -zähne;
◊ мало́чныя рэ́кі з кісе́льнымі берага́мі (у казцы) Schlaráffenland n -(e)s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
mount
[maʊnt]
1.
v.
1) узыхо́дзіць
to mount the stairs — ісьці́ па схо́дах угару́
to mount a platform — узыйсьці́ на плятфо́рму
2) to mount a horse — се́сьці на каня́
3) павыша́цца, падніма́цца (пра цэ́ны, кошт)
4) to mount specimens on slides — пакла́сьці прэпара́т на шкло
5) to mount a picture — абрамава́ць малю́нак
2.
n.
1) асядла́ны конь
2) падкле́йка пад карці́ну, малю́нак
3) апра́ва (ка́меня)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
разбі́ць
1. zerschlágen* vt, zerbréchen* vt (шкло і г. д);
разбі́ць на кава́лкі zerstückeln vt;
2. (нанесці паразу) schlágen* vt;
разбі́ць ушчэ́нт [нашчэ́нт] kurz und klein schlágen*;
3. (раздзяліць) zerstückeln vt; áufteilen vt, vertéilen vt (на групы і г. д);
4. (палатку, лагер і г. д) áufschlagen* vt;
5. (планаваць) ábstecken vt; parzellíeren vt (на ўчасткі);
6. (прывесці ў непрыдатны стан) úntauglich máchen;
разбі́ць абу́так Schúhe ábtragen*;
разбі́ць даро́гу éinen Weg áusfahren*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
frost
[frɔst]
1.
n.
1) маро́з -у m.
sharp frost — сьцю́жа f., мо́цны маро́з
2) шэ́рань f., іне́й -ю m.
3) хало́днасьць, сьцюдзёнасьць f.; су́хасьць f. (пачу́цьцяў або́ мане́раў)
4) Sl. няўда́ча f, права́л -у m.
5) informal ахаладжэ́ньне (у сябро́ўстве), адчужэ́ньне n.
2.
v.t.
1) пакрыва́ць шэ́раньню, замаро́жваць (во́кны)
2) паліва́ць, пакрыва́ць глязу́рай (піро́г); пасыпа́ць цукро́вай пу́драй
3) рабіць шкло ма́тавым
4) маро́зіць (кве́ткі); замаро́жваць (рэ́кі, ваду)
3.
v.i.
замярза́ць, ме́рзнуць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blown
I [bloʊn]
1.
adj.
1) засо́пшыся, які́ ця́жка ды́хае
He was blown after climbing the steep hill — Ён засо́пся, паку́ль забра́ўся на стро́мкі ўзго́рак
a blown horse — загна́ны конь
2) запэ́цканы му́хамі; засе́джаны му́хамі (мя́са)
3) выдзіма́ны, дзьму́ты
blown glass — дзьму́тае шкло
4) успу́хлы (пра жывёліну), абжэ́рлы
2.
v., the p.p. of blow I and blow II
II [bloʊn]
1.
v., p.p. of blow III
2.
adj.
у цьве́це; ца́лкам расьцьві́лы
a full blown rose — расьцьві́лая ружа
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)