Zúschlag

m -(e)s, -schläge

1) прыба́ўка, даба́ўка, дапла́та

2) камерц. (апо́шні) уда́р малатка́ аўкцыяні́ста; рэч (якая прысуджаецца на аўкцыёне каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Fúßtritt

m -(e)s, -e

1) уда́р, штуршо́к, вы́спятак (наго́ю)

j-m éinen ~ versétzen — даць штуршо́к [вы́спятак] каму́-н.

2) прысту́пка

3) педа́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

змякча́ць, змякчы́ць

1. weich máchen, erwéichen vt; enthärten vt (ваду);

2. перан míldern vt, líndern vt; mäßigen vt (паменшыць); ábschwächen vt, dämpfen vt (удар);

змякча́ць гнеў den Zorn mäßigen;

змякча́ць прысу́д ein Úrteil míldern;

3. (каго-н) erwéichen vt, wéicher [mílder] stímmen;

4. лінгв palatalisíeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

prod

[prɑ:d]

1.

v.t. -dd -

1) паро́ць чым-н. во́стрым, штурха́ць

2) падганя́ць (у пра́цы)

3) падбухто́рваць

2.

n.

1) уда́р во́стрым кі́ем

2) во́стры кій

3) Figur. напамі́н -у, напамі́нак -ку m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spurn

[ˈspɜ:rn]

1.

v.t.

1) адмаўля́цца з пага́рдай; пага́рдліва адкіда́ць

2) піха́ць, адпі́хваць наго́ю

2.

v.i.

праці́віцца, супраціўля́цца; мо́цна пратэстава́ць

3.

n.

1) пага́рдлівая адмо́ва; пага́рдлівае ста́ўленьне

2) удар -у m., вы́сьпятак -ка m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

варо́ты мн

1. Tor n -(e)s, -e, Pfórte f -, -n;

2. спарт Tor n;

уда́р па варо́тах Tórschuss m, -es, -schüsse;

біць па варо́тах aufs Tor schíeßen;

забі́ць мяч у варо́ты ein Tor schíeßen*;

3. мед Pfórte f -, -n, Hílus m -, Híli;

варо́ты ны́рак Níerenhilus m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Háken

m -s, -

1) крук; кручо́к

2) баго́р, буса́к

3) уда́р (бокс); падсе́чка; зачэ́п (дзюдо)

◊ die Sáche hat éinen ~ — у гэ́тай спра́ве ёсць сваю́ загво́здка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábschlag

m -(e)s, -schläge

1) усту́пка; паслабле́нне; скі́дка (з цаны)

auf ~ — у растэрміно́ўку, на ра́ты

2) ссе́чаны лес; галлё

3) спарт. уда́р ад варо́таў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

blight

[blaɪt]

1.

n.

1) по́шасьць, хваро́ба, шко́днік (расьлі́наў)

2) Figur. расчарава́ньне n., уда́р -у m.

3) занепада́ньне n., заняпа́д -у m.

urban blight — гарадзкі́ заняпа́д

2.

v.t.

1) выкліка́ць хваро́бу расьлі́наў; шко́дзіць

2) разьбіва́ць, руйнава́ць (надзе́ю, пля́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Écke

f -, -n

1.

ву́гал, кут, рог

an állen ~n und Énden — скрозь і ўсю́ды

2) матэм. ву́гал, вяршы́ня вугла́

3) спарт. вуглавы́ уда́р

4) кант; беражо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)