Verbum

wag

I [wæg]

1.

v., (-gg-)

1) ківа́ць; віхля́ць, круці́ць, матля́ць

The dog wagged his tail — Саба́ка віхля́ў хвасто́м

2) Figur. лапата́ць, балбата́ць

to wag one’s tongue — мало́ць языко́м; плятка́рыць

2.

n.

віхля́ньне n.

II [wæg]

n.

жартаўні́к -а́ m.

beaten

[ˈbi:tən]

adj.

1) пабі́ты; перамо́жаны

a beaten dog — пабі́ты саба́ка

a beaten army — перамо́жаная а́рмія

2) ко́ваны, кава́ны; кляпа́ны, раскле́паны

3)

а) вы́таптаны (сьце́жка), прае́жджаны (даро́га)

б) звыча́йны, зьбі́ты, шаблённы

4) зьбі́ты на пе́ну

beaten egg whites — зьбі́тыя бялкі́

5) зьнясі́лены, вы́біты зь сі́лаў, змардава́ны

stray

[streɪ]

1.

v.i.

1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)

2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху

2.

adj.

які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны

stray dog — бяздо́мны саба́ка

3.

n.

бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку

•

- strays

tree

[tri:]

1.

n.

1) дрэ́ва -а n.

2) радаво́днае дрэ́ва

2.

v.t. treed, treeing

1) расьця́гваць (чараві́к) на кало́дцы

2) заганя́ць на дрэ́ва

The cat was treed by a dog — Саба́ка загна́ў ката́ на дрэ́ва

3.

v.i.

хава́цца на дрэ́ве, уцяка́ць на дрэ́ва

•

- up a tree

dog

[dɔg]

1.

n.

1) саба́ка -і m.

2) саме́ц -ца́ m.

dog fox — лі́с -а m.

2.

v.t.

1) хадзі́ць па пя́тах за кім; апано́ўваць, прасьле́даваць

2) лаві́ць, цкава́ць саба́камі

•

- dog in the manger

- go to the dogs

- lazy dog

- lucky dog

- sly dog

- top dog

- dog tired

pet

I [pet]

1.

n.

1) ха́тняя жывёла (саба́ка, кот)

2) пясту́н пестуна́ m., пестуно́к -ка́ m., пясту́ха f.; улюбёнец -ца m., улюбёнка f.

2.

adj.

ласка́льны

a pet name — ласка́льнае імя́

3.

v.

1) ласка́ць, ла́шчыць; пе́сьціць

2) патура́ць каму́; расьпе́шчваць каго́

II [pet]

n.

благі́ гу́мар; раздражнёнасьць; сварлі́васьць f.

prick

[prɪk]

1.

n.

1) уко́л -у m.

а) дзе́яньне

б) уко́латае ме́сца

2) вастрыё n.

3) во́стры боль

2.

v.t.

1) уко́лваць, кало́ць

2) настаўля́ць

the dog pricked his ears — саба́ка наста́віў ву́шы

3.

v.i.

спрычыня́ць або́ адчува́ць во́стры боль

•

- kick against the pricks

- prick up the ears

bristle

[ˈbrɪsəl]

1.

n.

1) шчаці́ньне n., шчэць f.

2) шту́чнае шчаці́ньне

a brush with nylon bristles — шчо́тка з нэйлёнавай шчаці́наю

2.

v.i.

1) ашчаці́ньвацца, натапы́рвацца, станаві́цца ду́бам

Dog’s hair bristled — Шэрсьць у саба́кі ста́ла ду́бам (натапы́рылася)

The dog bristled — Саба́ка ашчаці́ніўся

2) выка́зваць злосьць, раздражне́ньне

3.

v.t.

1) пакрыва́ць шчаці́ньнем

2) тапы́рыць