Verbum

clod

[klɑ:d]

n.

1) гру́да, гру́дка f.

2) зямля́, гле́ба f.

3) ду́рань, ёлупень -ня m., расьця́па -ы, разява́ка -і m. & f.

itself

[ɪtˈself]

pron.

1) сам, сама́, само́

The land itself is worth more — Сама́ зямля́ ва́ртая больш

2) зваро́тная фо́рма ад it

The horse hurt itself — Конь скале́чыўся

sun-baked

[ˈsʌnbeɪkt]

adj.

1) су́шаны на со́нцы

sun-baked pottery — су́шаныя на со́нцы ганча́рныя вы́рабы

2) сьцьвярдзе́лы, перасо́хлы на со́нцы

the sun-baked earth — вы́паленая со́нцам зямля́

abut

[əˈbʌt]

v.i.

1) прытыка́цца; прыляга́ць

The sidewalk abuts on the street — Хо́дзішча прытыка́ецца да ву́ліцы

2) стыка́цца; межава́ць

His land abuts upon mine — Яго́ная зямля́ мяжу́е з маёю

property

[ˈprɑ:pərti]

n., pl. -ties

1) со́бскасьць, ула́снасьць, ма́емасьць, маёмасьць f.

2) нерухо́мая маёмасьць (зямля́, дом)

3) бага́цьце n.

a man of property — бага́ты чалаве́к

4) сво́масьць, уласьці́васьць f.

natural property — прыкме́та

land

[lænd]

1.

n.

1) сухазе́м’е n., су́ша f.

2) гле́ба, зямля́ f.

good land for a garden — до́брая зямля́ дла гаро́ду

3) зяме́льная ўла́снасьць, маёнтак -ка m.

4) край -ю m., краі́на f.; раён -у m.

the land of Belarus — белару́скі край

mountainous land — го́рны раён

2.

v.t.

1) выса́джваць (на бе́раг)

2) прызямля́ць

3.

v.i.

1) прыстава́ць, прыча́льваць

2) выса́джвацца

3) апына́цца, прыбыва́ць

He landed in jail — Ён апыну́ўся ў астро́зе

•

- lands