adaptation

[,ædæpˈteɪʃən]

n.

1) прыстасава́ньне n.; адапта́цыя f.

the adaptation of the eye — адапта́цыя во́ка

Wings are adaptations of upper limbs for flight — Кры́лы — гэ́та ве́рхнія кане́чнасьці, прыстасава́ныя да лёту

2) пераро́бка f.

A motion picture is often an adaptation of a novel — Фільм ча́ста быва́е адапта́цыяй рама́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сляпы́

1. прым blind;

сляпы́ на адно́ во́ка auf éinem Áuge blind;

сляпы́ палёт ав Blíndflug m -es, -flüge;

2. (невыразны) blind, úndeutlich, únleserlich;

сляпы́ шрыфт únleserliche Schrift;

3. у знач наз м Blínde (sub) m -n, -n;

Тавары́ства сляпы́х Blíndenverband m;

◊ гэ́та і сляпы́ ўба́чыць разм das sieht (doch) ein Blínder;

ты сляпы́, ці што? разм hast du kéine Áugen im Kopf?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dawn

[dɔn]

1.

n.

1) гл. daybreak

at (the) dawn — на сьвіта́ньні, до́сьвіткам, на зо́лку

2) пача́так -ку m.; зача́ткі pl. (культу́ры)

2.

v.i.

1) сьвіта́ць; днець (impers.); відне́ць; разьвідня́цца (impers.)

2) рабі́цца я́сным (для во́ка ці ро́зуму)

3) пачына́цца, надыхо́дзіць

A new era is dawning — Надыхо́дзіць но́вая э́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Pack

I

m -(e)s, -e i Päcke

1) паке́т, вя́зка, звя́зак

2) пак

◊ mit Sack und ~ — з усі́м рышту́нкам

II

n -(e)s зняв. зброд

◊ ~ schlägt sich, ~ verträgt sich — ≅ крумка́ч крумкачу́ во́ка не вы́дзеўбе; свае́ лю́дзі – пала́дзім [разбяро́мся]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gouge

[gaʊdʒ]

1.

n.

1) паўкру́глае до́лата або́ стаме́ска

2) паз, дзі́рка ў дрэ́ве (вы́браны до́латам)

3) informal

а) шту́чка f., ашука́нства, круце́льства n.

б) круце́ль -яля́ m., махля́р -а́ m.

2.

v.i.

1) рабі́ць, выбіра́ць паз паўкру́глым до́латам

2) выко́пваць; вырыва́ць; выбіва́ць; выко́лваць

to gouge an eye — вы́калаць во́ка

3) informal падстро́іць шту́ку, ашука́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

patch

[pætʃ]

1.

n.

1) ла́та, ла́тка f., ла́пік -а m. (на адзе́ньні, абу́тку)

2) пля́стыр (на ра́нцы), павя́зка f.

eye patch — павя́зка на во́ка

3) му́шка f. (на жано́чым тва́ры)

4) пля́ма f.

5) ла́пік зямлі́

a garden patch — зямля́ пад гаро́д

2.

v.

1) ла́таць (падра́нае)

2) to patch up —

а) зала́дзіць сва́рку

б) зала́таць, зрабі́ць на ху́ткую руку́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

unterlaufen

I únterlaufen

* vi (s)

1) уст. гл. unterláufen

*

1)

2) разм. гл. unterlaufen* 2)

II unterláufen

*

1.

vi (s)

1) укра́сціся (пра памылку)

2) сустрака́цца, трапля́цца (на вочы)

3) зацяка́ць, наліва́цца (крывёю)

das Áuge ist mit Blut unterláufen — во́ка зацякло́ крывёю

2.

vt спарт. падса́джваць (праціўніка забароненым прыёмам)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выбіва́ць

1. áusschlagen* vt (вока, зуб); éinstoßen* vt, éinschlagen* vt (дзверы);

выбіва́ць з рук aus den Händen schlágen*;

выбіва́ць шы́бу éine Fénsterscheibe éinschlagen*;

выбіва́ць з сядла́ aus dem Sáttel hében*;

выбіва́ць даро́гу éine Stráße zerfáhren*;

2. (выпыліць) áusklopfen vt;

выбіва́ць кана́пу das Sófa áusklopfen;

3. (штампаваць) prägen vt, schlágen* vt;

выбіва́ць меда́ль éine Medaille [me´daljə] prägen;

4.

выбіва́ць чэк (den Preis) auf der Regísterkasse típpen;

◊ выбіва́ць гле́бу з пад ног den Bóden unter den Füßen wégziehen*;

выбіва́ць ду́расць з галавы́ die Dúmmheiten aus dem Kopf schlágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zahn

m -(e)s, -Zähne

1) зуб

éinen ~ zíehen* — вырыва́ць зуб

die Zähne flétschen — вы́скаліць [вы́шчарыць] зу́бы, ска́ліць зу́бы

mit den Zähnen knírschen — скрыгата́ць зуба́мі

mit den Zähnen kláppern — ля́скаць зуба́мі (ад холаду і г.д.)

etw. zwíschen den Zähnen múrmeln — мармыта́ць што-н. скрозь зу́бы

◊ j-n auf den Zähnen fühlen — прашчу́пваць каго́-н.

die Zähne in die Wand háuen — ≅ пакла́сці зу́бы на палі́цу

Háare auf den Zähnen háben — быць зуба́стым

éinen ~ auf [gégen] j-n háben — мець зуб на каго́-н.

sich (D) an etw. (D) Zähne áusbeißen* — разм. палама́ць сабе́ зу́бы на чым-н.

die Zähne hében* — е́сці што-н. неахво́тна; ≅ круці́ць но́сам

◊ Áuge um Áuge, ~ um ~ — во́ка за во́ка, зуб за зуб

2) тэх. зубе́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áuge

n -s, -n

1) во́ка

2) ачко́

únter vier ~n — сам-наса́м

kléine ~n máchen — прыжму́рыцца

3) тэх. ву́шка

4) бат. во́чка

5) пля́міна тлу́шчу (у супе); наздраві́на (у сыры)

6) перан. (сімвал увагі, разумення)

im ~ háben — мець на ўва́зе

ins ~ fássen — улі́чваць

~en [ein ~] für étwas háben — мець во́чы на што-н., разуме́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)