passable

[ˈpæsəbəl]

adj.

1) до́сыць до́бры, пасрэ́дны, магчы́мы

a passing knowledge of geography — до́сыць до́брыя ве́ды з геагра́фіі

2) прахо́дны; прае́зны (пра даро́гу); суднахо́дны (пра раку́)

3) ужыва́ны, дзе́йны

passable coin — до́брая манэ́та (цяпе́р ва ўжы́тку)

4) які́ лёгка праве́сьці

a passable bill — законапрае́кт магчы́мы для правядзе́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

know

[noʊ]

v., knew, known, v.t.

1) ве́даць, знаць

2) ме́ць ве́ды, уме́ць

3) быць знаёмым з кім

I know her very well — Я зь ёю ве́льмі до́бра знаёмы

Do you know this road? — Ці ты ве́даеш гэ́тую даро́гу?

4) уме́ць

Mary knows how to cook — Мары́я ўме́е гатава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

глыбо́кі

1. tief, Tief-;

глыбо́кая тале́рка tefer Tller;

2. перан.:

глыбо́кі сон tefer Schlaf;

глыбо́кае ўра́жанне tefer indruck;

глыбо́кія ве́ды fundertes [profndes] Wssen;

глыбо́кая во́сень Spätherbst m -es;

да глыбо́кай но́чы bis tief in die Nacht hinin;

глыбо́кі тыл tefes Hnterland n;

глыбо́кая ўдзя́чнасць tief empfndener Dank;

глыбо́кая ста́расць hhes lter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уве́даць кніжн.

1. (сабраць звесткі пра каго-н., што-н.) erfhren* vt; Erkndigungen inziehen* (што-н. über A), sich erkndigen (nach D);

2. (пазнаць што-н., набыць веды) erknnen* vt, weder erknnen* vt;

3. (пазнаёміцца з кім-н.) knnen lrnen;

цяпе́р я яго́ лепш уве́даў jetzt hbe ich ihn näher knnen gelrnt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cram

[kræm]

1.

v.t.

1) упі́хваць э́чы)

2) набіва́ць бітко́м, перапаўня́ць

3) напіха́ць (-ца) (е́жаю), адко́рмліваць (жывёлу)

4) informal убіва́ць не́каму ве́ды

5) Sl. раска́зваць не́былі, перабо́льшваць

2.

v.i.

1) аб’яда́цца, ху́тка е́сьці

2) зубры́ць (асабл. пе́рад экза́мэнамі)

3.

n.

1) цясно́та f.; сьціск -у m., таўку́чка f.

2) зубрэ́ньне матэрыя́лу

- crammed full

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

test

[test]

1.

n.

1)

а) экза́мэн, тэст, іспы́т -у m.; кантро́льная рабо́та

a test in arithmetic — кантро́льная рабо́та па арытмэ́тыцы

б) выпрабава́ньне n. (уме́льства)

2) ме́рка f., крытэ́рый -ю m.

3) Chem. аналі́з -у m.

4) выпрабава́ньне n., тэст -у m.

nuclear weapon test — выпрабава́ньне я́дзернае збро́і

2.

v.t.

1) спраўджа́ць (ве́ды, сумле́ннасьць)

2) выпрабо́ўваць, правяра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

малыI klein, gerng; nbedeutend (нязначны);

малы ро́стам klein von Wuchs, von klinem Wuchs, klein gewchsen;

яго́ ве́ды на́дта малыя sine Knntnisse sind zu gerng;

вылічэ́нне бяско́нца малых матэм. Infinitesimlrechnung f -;

малы ход напе́рад! марск. hlbe Kraft vorus!

ад мало́га да вялі́кага, і стары́ і малы Groß und Klein, Alt und Jung, lle hne usnahme;

з малых гадо́ў von Kndheit an, von klein auf

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

surface

[ˈsɜ:rfəs]

1.

n.

1) паве́рхня f., верх -у m.

2) бок -у m.

A cube has six surfaces — Куб ма́е шэсьць бако́ў

3) ве́рхні пласт (сьне́гу, зямлі́)

4) Geom. пло́шча f.

2.

adj.

1) паве́рхневы

2) informal павярхо́ўны

surface knowledge — павярхо́ўныя ве́ды

3.

v.t.

1) пакрыва́ць

to surface a road — пакры́ць даро́гу

2) выво́дзіць на паве́рхню

to surface a submarine — вы́весьці падво́дную ло́дку на паве́рхню

4.

v.i.

усплыва́ць на паве́рхню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

знацьI разм.

1. (ведаць) wssen* vt; knnen* vt (каго-н., мець веды);

знаць на па́мяць uswendig knnen*;

яго́ ўсе зна́юць ihn knnen lle;

знаць каго-н у твар wssen* wie jmand ussieht, j-n vom Shen knnen*;

2. (умець) knnen* vt, können* vt, versthen* vt;

ён зна́е сваю́ спра́ву er verstht sine Sche;

даць аб сабе́ знаць von sich hören lssen*;

знаць не зна́ю разм. mein Nme ist Hse, ich weiß von nichts;

не знаць ме́ры kein Maß und Ziel [kine Grnzen, kine Schrnken] knnen*;

знаць ме́ру Maß hlten*;

зна́ем мы ва́шага бра́та! ich knne mine Pppenheimer!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ве́даць

1. (знаць) wssen* vt;

я гэ́та до́бра ве́даю ich weiß es gut;

я аб гэ́тым нічо́га не ве́даю ich weiß nichts davn;

2. (мець веды) knnen* vt;

ён ве́дае жыццё er kennt das Lben;

ве́даць на па́мяць uswendig knnen* [wssen*, können*];

3. (каго-н, быць знаёмым) knnen*;

я яго́ ма́ла ве́даю ich knne ihn kaum;

4. (умець, разумець) knnen* vt, können* vt, versthen* vt;

ён ве́дае сваю́ спра́ву er verstht sine Sche;

ён ве́дае ў гэ́тым толк разм. er kennt sich da(rn) aus, er weiß da(rn) Beschid;

ве́даць не ве́даю разм. ich weiß von nichts, mein Nme ist Hse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)