surface

[ˈsɜ:rfəs]

1.

n.

1) паве́рхня f., верх -у m.

2) бок -у m.

A cube has six surfaces — Куб ма́е шэсьць бако́ў

3) ве́рхні пласт (сьне́гу, зямлі́)

4) Geom. пло́шча f.

2.

adj.

1) паве́рхневы

2) informal павярхо́ўны

surface knowledge — павярхо́ўныя ве́ды

3.

v.t.

1) пакрыва́ць

to surface a road — пакры́ць даро́гу

2) выво́дзіць на паве́рхню

to surface a submarine — вы́весьці падво́дную ло́дку на паве́рхню

4.

v.i.

усплыва́ць на паве́рхню

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)