benéhmen

*

I

vt (D) пазбаўля́ць (каго-н. чаго-н.)

j-m die Lust ~ — адбіва́ць у каго́-н. ахво́ту да чаго́-н.

Schmérzen ~ — уціхамі́рваць [суніма́ць] боль

II

* sich

(gegen A – у адносінах да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlágern

vt

1) перамяшча́ць; пераво́дзіць

2) (auf A) пераво́дзіць (размову на каго-н., на што-н.); перакла́сці (адказнасць на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nécken

vt дражні́ць, перакрыўля́ць, пацве́льваць (з каго-н.)

◊ was sich liebt, das neckt sich — хто каго́ лю́біць, той таго́ i чу́біць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выруча́ць, вы́ручыць

1. (дапамагаць) hélfen* vi (каго-н D), áushelfen* vi (D);

выруча́ць каго-н з бяды́ j-n aus der Not rétten; j-m aus der Pátsche hélfen* (разм);

2. (атрымаць грошы) verdíenen vt, Gewínn háben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закі́даць

1. bewérfen* vt;

2. (засыпаць) überschǘtten vt, überhä́ufen vt;

закі́даць каго-н падару́нкамі j-n mit Geschénken überschǘtten [überhä́ufen];

закі́даць каго-н пыта́ннямі j-n mit Frágen bestürmen;

◊ закі́даць гра́ззю mit Schmutz bewérfen*; in den Kot zérren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

designate

1. [ˈdezɪgneɪt]

v.t.

1) прызнача́ць (на паса́ду)

2) абазнача́ць, пака́зваць на што

3) называ́ць каго́

to be designated — быць назва́ным

2. [ˈdezɪgnət]

adj.

прызна́чаны, вы́браны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

greet

[gri:t]

v.t.

1) віта́ць

2) зьвярта́цца да каго́ (са сло́вам)

3) успрыма́ць

His speech was greeted with cheers — Яго́ная прамо́ва была́ ўспрыня́тая ра́даснымі во́клічамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

initiate

1. [ɪˈnɪʃieɪt]

v.t.

1) пачына́ць, распачына́ць, ініцыява́ць

2) урачы́ста прыма́ць у арганіза́цыю, адкрыва́ць таямні́цу

3) знаёміць, уво́дзіць каго́ ў што, утаямні́чваць

2. [ɪˈnɪʃiət]

n.

новапрыня́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cajole

[keˈdʒoʊl]

1.

v.t.

1) ла́шчыцца, лісьлі́віць

2) задо́брываць, зьмякча́ць

to cajole someone into doing something — падгавары́ць каго́ зрабі́ць што

2.

v.i.

паддо́брывацца, падла́шчвацца, падлі́звацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schúrigeln

vt разм. дапяка́ць, дайма́ць; чапля́цца (да каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)