Verbum

rule

[ru:l]

1.

n.

1) пра́віла n.

rules of the game — пра́вілы гульні́

the rules of the road — пра́вілы даро́жнага ру́ху

2) пастано́ва су́ду

3) стату́т -у m.

4) ула́да f., кірава́ньне n.

in a democracy the people have the rule — У дэмакра́тыі кіру́е наро́д

5) ліне́йка f. (для ме́раньня)

2.

v.i.

1) устанаўля́ць пра́віла

2) выраша́ць, пастанаўля́ць

The judge ruled against them — Судзьдзя́ вы́рашыў супро́ць іх

3) кірава́ць, валада́рыць, панава́ць, мець ула́ду

4) ліне́іць, разьліне́йваць

•

- as a rule

- rule out

aberration

[,æbəˈreɪʃən]

n.

1) адхіле́ньне, ухіле́ньне n. (ад пра́вільнага шля́ху ці ку́рсу)

aberration of the mind — замгле́ньне n. ро́зуму

2) адхіле́ньне n. (ад пра́віла, ты́пу, станда́рту)

3) Astron. абэра́цыя f., адхіле́ньне n.

aberration of the needle — адхіле́ньне магні́тнае стрэ́лкі

liberal

[ˈlɪbərəl]

1.

adj.

1) шчо́дры; бага́ты

a liberal donation — шчо́драе ахвярава́ньне

2)

а) талера́нтны; лібэра́льны

a liberal thinker — мысьля́р з шыро́кімі по́глядамі

б) адво́льны

a liberal interpretation of a rule — во́льная інтэрпрэта́цыя пра́віла

3) лібэра́льны

2.

n.

лібэра́л -а m.

destroy

[dɪˈstrɔɪ]

v.t.

1) зьнішча́ць; разбура́ць, раскі́дваць

to destroy all hope — разьбі́ць усе́ спадзява́ньні

2) касава́ць

The exceptions do not destroy the authority of the rule — Вы́няткі не касу́юць слу́шнасьці пра́віла

3) забіва́ць

The horse had to be destroyed — Каня́ трэ́ба было́ забі́ць

canon

I [ˈkænən]

n.

1) царко́ўны зако́н, кано́н -у m.

2) пра́віла n., станда́рт -у m.

the canons of good taste — пра́вілы до́брага гу́сту

3) афіцыйны сьпі́с кні́гаў Бі́бліі

4) сьпі́с сьвяты́х

5) Print кано́н (вялі́кі шрыфт — 48 пу́нктаў)

II [ˈkænən]

n.

кано́нік -а m.

general

[ˈdʒenərəl]

1.

adj.

1) агу́льны

the general welfare — агу́льнае дабро́

a general rule — агу́льнае пра́віла

2) сярэ́дні, звыча́йны чыта́ч

3) павярхо́ўны

in a general way — павярхо́ўна, агу́льна

4) усеагу́льны (вы́бары, страйк)

5) гало́ўны, найвышэ́йшага ра́нгу

2.

n.

1) генэра́л -а m. (вайско́вы)

2) агу́льны факт, пры́нцып, агу́льная ду́мка або́ цьве́рджаньне

3) генэра́л рэлігі́йнага о́рдэну

•

- in general

must

I [mʌst]

1.

v.i.

му́сіць

Man must eat to live — чалаве́к му́сіць е́сьці, каб жыць

You must have that book — Ты му́сіш мець гэ́тую кні́гу

You must have heard about it — Вы напэ́ўна чу́лі пра гэ́та

2.

n.

абавя́зак -ку m., неабхо́днасьць f.

This rule is a must — Гэ́тае пра́віла абавязко́вае

3.

adj.

патрэ́бны, неабхо́дны

a must item — неабхо́дная рэч

II [mʌst]

1.

n.

за́тхласьць f. (падва́льнага паве́тра); за́тхлы, гнілы́ пах

2.

v.

рабі́ць (-ца) за́тхлым

hold

I [hoʊld]

1.

held, held

2.

v.t.

1) трыма́ць

2) стры́мваць

to hold one’s breath — стаі́ць ды́ханьне

3) затры́мваць

4) право́дзіць, ла́дзіць

to hold a meeting — право́дзіць пасе́джаньне

5) мець, улада́ць, вало́даць, быць ула́сьнікам

to hold much property — мець шмат ула́снасьці, мець вялі́кую маёмасьць

6) займа́ць

to hold office — займа́ць паса́ду

7) зьмяшча́ць у сабе́

This room holds a hundred persons — Гэ́ты пако́й умяшча́е сто людзе́й

8) ду́маць, лічы́ць

I hold it good — Я ду́маю, што гэ́та до́бра

9) стры́мваць (абяца́ньне)

10) быць дзе́йным або́ ў сі́ле (пра пра́віла, зако́н)

The weather held warm — Надво́р’е трыма́лася цёплае

3.

n.

1) трыма́ньне ў руцэ́

to release one’s hold — пераста́ць трыма́ць, вы́пусьціць з рук

2) хва́тка f., спо́саб, прыём, які́м хапа́юць або́ трыма́юць

3) пункт апо́ры

4) уплы́ў -ву m.; ула́да f.

5) астро́жная ка́мэра

6) затры́мка f., адкла́д -у m.

7) Mus. па́ўза f.

8) жытло́ n.; гняздо́ n., нара́ f., ло́гава n.

•

- hold back

- hold down

- hold out

- hold up

- hold with

II [hoʊld]

n.

трум -а m. (у вадапла́ве)