impropriety

[,ɪmprəˈpraɪəti]

n., pl. -ties

1) неадпаве́днасьць f.

2) непрысто́йнасьць, непрысто́йныя паво́дзіны

3) няпра́вільны ўчы́нак; няпра́вільны вы́раз; памы́лка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

palpable

[ˈpælpəbəl]

adj.

1) відаво́чны, выра́зны, я́ўны

a palpable error — відаво́чная памы́лка

2) адчува́льны, зна́чны; які́ ўспрыма́ецца до́тыкам, во́бмацкам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Verséhen

n -s, - памы́лка, недагля́д

aus ~ — памылко́ва, у вы́ніку недагля́ду [непаразуме́ння]

ein ~ erkénnen* — усвядо́міць [зразуме́ць] памы́лку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Verféhlung

f -, -en про́мах, памы́лка

aus den ~en der Vergángenheit lérnen — вучы́цца на памы́лках міну́лага

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schnítzer

I

m -s, -

1) рэ́зчык (па дрэве)

2) разе́ц

II

m -s, - памы́лка; хі́бнасць; абмы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Zúngenschlag

m -(e)s, -schläge

ein fálscher ~ — агаво́рка, памы́лка ў мо́ве

ein gewándter ~ — до́бра ўста́ўленае [тра́пнае] сло́ўца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

boggle

[ˈbɑ:gəl]

1.

v.i.

1) паўстры́мвацца, вага́цца

2) пало́хацца, жаха́цца

3) быць агало́мшаным

2.

v.t.

парта́чыць, рабі́ць брак

3.

n.

памы́лка f.; нячы́стая парта́цкая рабо́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

delusion

[dɪˈlu:ʒən]

n.

1) зман -у m.; памы́лка f.

2) памылко́вая ду́мка, памылко́вы пагля́д

3) ілю́зія, галюцына́цыя f.

4) ма́нія f.

delusion of grandeur — ма́нія ве́лічы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

агаво́рка ж

1. (тлумачэнне) Vórbehalt m -(e)s, -e; юрыд Kláusel f -, -n;

з агаво́ркай mit Vórbehalt;

мно́ства агаво́рак víele Vórbehalte [Éinschränkungen]; víel Wenn und Áber (разм);

2. (памылка) Versprécher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grievous

[ˈgri:vəs]

adj.

1) во́стры, нясьце́рпны (пра боль, лю́тасьць)

2) страшэ́нны; я́ўны, цяжкі́ (праві́на, памы́лка)

3) су́мны, гаро́тны, го́ркі (пра до́лю)

a grievous cry — паку́тлівы, балю́чы крык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)