Verbum

vórbauen

1.

vt будава́ць (што-н. перад чым-н.)

2.

vi (D) разм. прадухіля́ць, папярэ́джваць, быць аба́члівым

man muss ímmer ~ — трэ́ба быць заўсёды прадба́члівым

éinem Zwécke ~ — падрыхтава́ць гле́бу для дасягне́ння яко́й-н. мэ́ты

Séine

sub

der ~ [die ~, das ~, die ~n] яго́; пры ўказанні на прыналежнасць да дзейніка: свой (свая́, сваё, свае́)

die ~n — яго́ блі́зкія [ро́дныя]

sie wúrde die ~ — яна́ ста́ла яго́ жо́нкай

er hat ímmer das ~ getán — ён заўсёды выко́нваў свой абавя́зак

obliegen

{unknowntag:'}ounknowntag:'bliegen * аддз., oblíegen * неаддз. (але заўсёды: óbgelegen, óbzulegen) vi (h, s) (D)

1) стара́нна займа́цца (чым-н.)

den Wíssenschaften ~ — аддава́цца наву́цы

2) ста́віцца ў абавя́зак, нале́жаць

das liegt mir ob — гэ́та мой абавя́зак

je

1.

adv

1) калі́-не́будзь

~ und ~ — заўсёды

2) па (перад лічэбн.)

~ drei — па тры, па тро́е

2.

cj

1)

je…, désto…, je… je… — чым…, тым…

je mehr, désto bésser — чым больш, тым лепш

2)

je nachdém — у зале́жнасці ад

Betríeb

m -(e)s, -e

1) прадпрые́мства, заво́д, фа́брыка

2) эксплуата́цыя; рабо́та

in ~ sein — працава́ць, функцыяні́раваць

áußer ~ sein — не працава́ць, не функцыяні́раваць

in ~ sétzen — прыво́дзіць у дзе́янне

3) рух

im Káufhaus herrscht ímmer ein gróßer ~ — у магазі́не заўсёды пану́е ажыўле́нне [вялі́кі рух]

selbst

1.

pron dem сам, сама́, само́, са́мі

zu sich ~ kómmen* — прыйсці́ ў сябе́, апрыто́мнець

er war (stets) ~ — ён заўсёды быў самі́м сабо́ю

jéder ist sich ~ der Nächste — ≅ сваю́ кашу́ля бліжэ́й да це́ла

das verstéht sich von ~ — гэ́та само́ сабо́й зразуме́ла

2.

prtc на́ват

~ er hat sich geírrt — на́ват ён памылі́ўся