дрэваапрацо́ўка ж. Hlzverarbeitung f -, -en; Hlzbearbeitung f -, -en;

займа́цца дрэваапрацо́ўкай sich mit der Hlzverarbeitung [Hlzbearbeitung] befssen, in der Hlzverarbeitung tätig sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

huckster

[ˈhʌkstər]

1.

n.

1) вандро́ўны гандля́р

2) гандля́р дро́бязьзю

3) кары́сьлівы, несумле́нны гандля́р

2.

v.i.

займа́цца дро́бным га́ндлем; таргава́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

maraud

[məˈrɔd]

1.

v.i.

марадзёрстваваць, займа́цца марадзёрствам, рабу́нкамі (у час вайны́)

2.

v.t.

рабава́ць

3.

n.

марадзёрскі напа́д, марадзёрства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

му́зыка ж. Musk f -; Tnkunst f - (музычнае мастацтва);

лёгкая му́зыка Unterhltungsmusik f -;

займа́цца му́зыкай Musk mchen;

пакла́сці на му́зыку vertnen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

employ

[ɪmpˈlɔɪ]

1.

v.t.

1) браць на пра́цу; трыма́ць на слу́жбе, на пра́цы

2) ужыва́ць, скарысто́ўваць

to employ one’s time wisely — разу́мна скарысто́ўваць свой час

3) займа́цца

to employ oneself — займа́цца

2.

n.

слу́жба f.

workers in the employ of the government — працаўнікі́ на ўра́давай слу́жбе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Klinigkeit

f -, -en дро́бязь, драбяза́, драбні́ца

sich mit ~en bgeben*займа́цца глу́пствамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gißeln

1.

vt

1) хваста́ць

2) перан. бічава́ць

2.

(sich) займа́цца самабічава́ннем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Schsport

m -s лы́жны спорт

~ triben*займа́цца лы́жным спо́ртам, хадзі́ць на лы́жах [на і́ртах]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гаспада́рыць

1. (займацца гаспадаркай) wrtschaften vi; ine Wrtschaft führen;

2. (распараджацца) nach igenem Ermssen wlten; schlten und wlten, hermwirtschaften vi (груб., іран.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

carpenter

[ˈkɑ:rpəntər]

1.

n.

1) цясьля́р, цесьляра́ m.; це́сьля -і m.

2) сталя́р -а́ m.

2.

v.i.

займа́цца цясьля́рствам, сталя́рствам, цясьля́рыць, сталя́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)