gewínnen

*

1.

vt

1) выйграва́ць (von D – у каго-н.)

2) горн. здабыва́ць

3) атры́мліваць, набыва́ць

Éinfluss ~ — набы́ць уплыў

j-n für sich ~ — схіля́ць каго́-н. на свой бок

Óberhand ~ — узя́ць верх (над кім-н.)

den Éindruck ~ — атрыма́ць ура́жанне

2.

vi

1) (an D, bei D) вы́йграць (у якіх-н. адносінах)

die Sáche gewínnt an Klárheit — спра́ва стано́віцца больш я́снай

zwei zu eins ~ — спарт. вы́йграць з лі́кам два-адзі́н

2) (von D) атры́мліваць вы́гаду [кары́сць] (з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

браць

1. nehmen* vt; ergréifen* vt;

2. (з сабою) mítnehmen* vt;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

браць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*

4. (пазычаць) bórgen vt, (áus)léihen*, vt púmpen vt (разм. – грошы);

браць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék [Bücheréi] áusleihen*;

5. (купіць) káufen vt;

браць біле́ты ў тэа́тр Theáterkarten káufen;

браць біле́ты на самалёт Flúgscheine lösen [káufen];

6. вайск. nehmen* vt;

браць шту́рмам im Sturm nehmen*;

браць у пало́н gefángen nehmen*;

◊

браць у дужкі éinklammern vt;

браць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

браць ула́ду die Macht ergréifen*;

браць го́лымі рукамі etw. mühelos erréichen;

браць спра́ву ў свае́ ру́кі die Sáche in die Hand nehmen*;

браць каго-н за го́рла j-n аn der Gúrgel pácken;

браць каго-н.

на му́шку j-n aufs Korn nehmen*;

браць пача́так séinen Ánfang nehmen*; entstéhen* vi (s);

браць пад руку́ каго-н. sich bei j-m éinhaken;

браць сло́ва das Wort ergréifen*;

браць пры́клад з каго-н. sich (D) j-n zum Vórbild nehmen*;

браць сябе ў ру́кі sich zusámmennehmen*; sich behérrschen;

браць сло́ва з каго-н. j-m das Verspréchen ábnehmen*;

браць пад кантро́ль die Kontrólle übernéhmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

head

[hed]

1.

n.

1) галава́, гало́ўка f., dim.

2) ве́рхняя ча́стка, верх -у m. (бачы́ны, схо́даў)

3) пе́рад -у m.

the head of the procession (ship) — пе́рад працэ́сіі (карабля́).

4) галава́ f. (сям’і́), кіраўні́к -а́ m. (шко́лы); правады́р -а́ m.; кама́ндуючы -ага m. (во́йскам)

5) чалаве́к -а m.; галава́ жывёлы

5 dollars per or a head — па пяць даля́раў на чалаве́ка

ten head of cattle — дзе́сяць гало́ў жывёлы

6) кача́н -а́ m., гало́ўка f.

a head of cabbage — кача́н капу́сты

a head of lettuce — гало́ўка сала́ты

7) узгало́ўе n. (ло́жка, кана́пы)

8) галава́ f., ро́зум -у m., здо́льнасьць f.

He has a good head for mathematics — Ён ма́е до́брыя здо́льнасьці да матэма́тыкі

9) мыс -а m.; выто́к -у m

10) heads, pl. ве́рхні бок манэ́ты, аро́л -ла́ m.

heads or tails — аро́л або́ рэ́шка

2.

v.t.

1)

быць напе́радзе, на чале́ (пара́ду)

to head the list —

[m4]а) быць на пе́ршым ме́сцы

[m4]б) перавыша́ць, перасяга́ць, пабі́ць

He heads all the records — Ён пабі́ў усе́ рэко́рды

2) накіро́ўваць

3) кірава́ць, узнача́льваць, стая́ць на чале́

4) адраза́ць галаву́

to head and gut fish — адрэ́заць галаву́ і вы́патрашыць ры́біну

3.

v.i.

1) ісьці́, кірава́цца

2) (for) набліжа́цца (да катастро́фы)

4.

adj.

1) пярэ́дні

2) сустрэ́чны (ве́цер, аго́нь)

3) гало́ўны, кіру́ючы

4) галаўны́, на галаву́

•

- at the head

- head over heels

- keep one’s head above water

- lay heads together

- put heads together

- lose one’s head

- make head

- make head of

- make tail of

- out of one’s head

- off one’s head

- over head and ears

- talk one’s head off

- turn one’s head

- head and shoulders

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

узя́ць

1. néhmen* vt; ergréifen* vt (кніжн..);

узя́ць кій éinen Stock néhmen*;

узя́ць наза́д zurücknehmen* vt;

узя́ць пад руку́ каго-н. sich bei j-m éinhaken, j-n únterhaken;

узя́ць на буксі́р ábschleppen vt, in Schlepp néhmen*;

2. (з сабой) mítnehmen* vt;

узя́ць рабо́ту дадо́му die Árbeit mit nach Háuse néhmen*;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

узя́ць што-н. на сябе́ etw. übernéhmen*, etw. auf sich néhmen*;

узя́ць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*;

узя́ць шэ́фства над кім-н. die Pátenschaft für j-n übernéhmen*;

4. (у пазыку) bórgen vt, (áus)léihen* vt; púmpen vt (разм. – грошы);

узя́ць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék áusleihen*;

узя́ць у наём míeten vt;

узя́ць з раху́нку фін. (vom Kónto) ábheben* vt;

узя́ць у арэ́нду камерц. páchten vt (зямельны ўчастак); míeten vt (памяшканне);

узя́ць у крэды́т auf Kredít néhmen*;

узя́ць патэ́нт на што-н. patentíeren lássen*;

5. вайск. néhmen* vt, éinnehmen* vt;

узя́ць го́рад [пазі́цыю] éine Stadt [Stéllung] (éin)nehmen*;

узя́ць шту́рмам im Sturm néhmen*, stürmen vt;

узя́ць з бо́ю im Kampf néhmen*;

6. (ахапіць) ergréifen* vt, pácken vt;

мяне́ ўзяў страх ich bekám Angst, die Angst páckte mich;

мяне́ ўзяла́ злосць die Wut páckte mich;

яе́ ўзяла́ ахво́та sie hat Lust bekómmen;

7. (пераадолець) néhmen* vt;

узя́ць перашко́ду ein Híndernis néhmen*;

◊

узя́ць у абцугі́ in die Zánge néhmen*;

узя́ць у ду́жкі éinklammern vt;

узя́ць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

узя́ць каго-н. за го́рла j-n an [bei] der Gúrgel pácken, j-n an der Kéhle pácken;

узя́ць каго-н. за сэ́рца [за душу́, за жыво́е] j-m ans Herz géhen*, j-n im ínnersten tréffen*;

узя́ць курс на што-н. Kurs auf etw. (A) néhmen*;

узя́ць пад ува́гу sich (D) mérken;

узя́ць пад караву́л вайск. das Gewéhr präsentíeren;

узя́ць пад казыро́к вайск. die Éhrenbezeigung erwéisen*, grüßen vt, die Hand an den Mützenschirm légen;

узя́ць пры́клад з каго-н. sich (D) an j-m ein Béispiel néhmen*, sich (D) j-n zum Vórbild néhmen*;

узя́ць сваё sich (D) nichts entgéhen lássen*;

узя́ць сло́ва наза́д séine Wórte zurücknehmen*;

узя́ць сябе́ ў ру́кі sich zusámmennehmen*, sich zusámmenreißen*, sich behérrschen;

узя́ць сло́ва das Wort ergréifen*;

узя́ць сло́ва з каго-н. j-m das Verspréchen ábnehmen*;

яго́ чорт не во́зьме er ist gégen álles geféit

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)