term
[tɜ:rm]
1.
n.
1) тэ́рмін -а m.
medical terms — мэды́чныя тэ́рміны
2) час трыва́ньня; тэ́рмін паўнамо́цтва, кадэ́нцыя f.
a president’s term of office — тэ́рмін паўнамо́цтваў прэзыдэ́нта
3) пэры́яд (шко́льнага навуча́ньня)
the fall term — во́сеньскі сэмэ́стар
4) вы́значаны тэ́рмін для выкана́ньня ўмо́ваў
5) Math. членпрапо́рцыі
2.
v.t.
называ́ць
He might be termed handsome — Яго́ мо́жна назва́ць прыго́жым
•
- bring to terms
- come to terms
- in terms of money
- terms
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
visit
[ˈvɪzɪt]
1.
v.
1) наве́дваць, адве́дваць; быва́ць у каго́
to visit one’s aunt — адве́даць сваю́ цётку
2) агляда́ць
The inspector visited the factory — Інспэ́ктар агле́дзеў фа́брыку
3) спасьці́гнуць, напатка́ць
He was visited by misfortune — Яго́ спасьці́гла няшча́сьце
2.
n.
1) наве́даньне; візы́т -у m.
to pay or make a visit — наве́даць каго́; зрабі́ць візы́т
2) гасьціна f.
to be on a visit — гасьці́ць, гасьцява́ць у каго́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fume
[fju:m]
1.
n.
1) often fumes — па́ра f., газ -у m. або́ дым -у m. (асаблі́ва шко́дны); выпарэ́ньні pl.
2) мо́цны пах (кве́так, парфу́мы)
3) паху́чы дым (як з лада́ну або́ папяро́саў)
4) вы́бух зло́сьці
in a fume — у зло́сьці, са зло́сьці
2.
v.i.
1) выпа́рвацца; дымі́цца; па́хнуць, тхнуць, патыха́ць
He fumed with beer — Ад яго́ патыха́ла пі́вам
2) злава́цца
3.
v.t.
абку́рваць (ды́мам)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
каро́ткі kurz;
каро́ткія хва́лі фіз Kúrzwellen pl;
каро́ткае замыка́нне эл Kúrzschluss m -es, -schlüsse;
на каро́ткі тэ́рмін für [auf] kúrze Zeit;
каро́ткая па́мяць kúrzes Gedächtnis, Vergésslichkeit f -;
◊ быць на каро́ткай назе́ з кім-н mit j-m auf vertráutem Fuß(e) stehen*, j-n gut kénnen*;
у яго́ рукі каро́ткія so weit reicht séine Macht nicht;
каро́ткі ро́зум nicht sehr klug
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
апуска́цца, апусці́цца
1. (heráb)sínken*, (heráb)fállen* vi (s); sich (heráb)sénken, níedergehen* vi (s) (пра туман і г. д); sich níederlassen* (у крэсла і г. д);
засло́на апусці́лася der Vórhang fiel;
2. (маральна) (morálisch) herúnterkommen* vi (s), tíef sínken* vi (s), tíef gesúnken sein;
◊ у яго́ ру́кі апусці́ліся er ließ den Mut sínken, er verlór állen Mut, ihm vergíng álle [jégliche] Lust
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
не́сціI
1. (перамяшчаць) trágen* vt; bríngen* vt (прыносць);
2. перан (выконваць абавязкі) trágen*;
не́сці адка́знасць die Verántwortung trágen*;
не́сці вайско́вую слу́жбу den Militärdienst ábleisten;
3. (імчаць) jágen vt, tréiben* vt;
ве́цер нясе́ хма́ры der Wind treibt [jagt] die Wólken;
4. безас разм (пра холад, пах і г. д.);
ад яго́ нясе́ тытунём er riecht nach Tábak;
◊ не́сці абы-што́ Únsinn réden; fáseln vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зае́сці
1. (закусіць чым-н) náchessen* vt;
зае́сці кава́лкам цу́кру ein Stück Zúcker náchessen*;
2. (каго-н) ábzehren vt; zéhren vt;
яго́ зае́ла туга́ die Séhnsucht zehrt an ihm;
3. тэх éinklemmen vt; sich verklémmen, hängen* vi, stécken bléiben* vi (s) (засесці, завязнуць); sich féstfressen* аддз;
по́ршань зае́ла der Kólben hat sich féstgefressen;
замо́к зае́ла das Schloss geht nicht auf
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
прычапі́цца
1. (павіснуць, прымацавацца) sich fésthängen* аддз; hängen bléiben*;
2. перан (прыстаць, прывязацца) sich an j-n hängen, sich (fést)klámmern (да каго-н an A);
3. перан разм (пра хваробу) befállen* vt;
да яго́ прычапі́лася гэ́тая хваро́ба er wurde von díeser Kránkheit befállen;
4. перан разм (прыдрацца) Händel [Streit] súchen; an etw. (D) Ánstoß néhmen*; nörgeln vi (да чаго-н an D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Überblick
m - es, - e
1) від (über A – на што-н.)
2) агля́д, рэзюме́, агу́льнае ўяўле́нне на што-н.
éinen geráfften ~ über etw. (A) gében* — даць сці́слы [каро́ткі] агля́д чаго́-н.
es fehlt ihm an ~ — у яго́ ву́зкі кругагля́д
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
stréifen
1.
vt
1) рабі́ць пало́сы
2) дакрана́цца (да чаго-н.); закрана́ць
3) зніма́ць, сця́гваць
die Ärmel in die Höhe ~ — закаса́ць рукавы́
2.
vi (s, h) блука́ць, ры́скаць; вандрава́ць
séine Beríchte stréiften ans Märchenhafte — яго́ паведамле́нні нага́двалі вы́думку [вы́мысел]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)