Verbum

выдава́ць

1. ábliefern vt; übergében* vt, áushändigen vt (уручаць); verábreichen vt, verábfolgen vt (забеспячэнне і г. д); ertéilen vt, áusstellen vt (дакумент); áusleihen* vt (кнігу ў біліятэцы);

выдава́ць па́шпарт éinen Pass áusstellen;

выдава́ць ава́нс Vórschuss záhlen;

выдава́ць зарабо́тную пла́ту den Lohn áuszahlen;

выдава́ць на ру́кі áushändigen;

2. (злачынца) áusliefern vt;

3. (здрадзіць) verráten* vt, préisgeben* аддз vt;

4. (давесці да ведама публікі) offenbáren vt, enthüllen vt, verráten* vt;

выдава́ць свае́ наме́ры séine Ábsichten offenbáren (part II offenbárt і geoffenbárt);

выдава́ць сябе́ sich verráten*;

5. (за каго-н, за што-н) áusgeben* vt (für A);

6.:

выдава́ць за́муж verhéiraten vt;

7. горн:

выдава́ць на гара́ (zutáge) [zu Táge] fördern vt

паказа́ць

1. (даць магчымасць убачыць) zéigen vt;

паказа́ць кні́гу [даро́гу] ein Buch [den Weg] zéigen;

паказа́ць па́льцам mit dem Fínger zéigen (на каго-н, што-н auf A);

2. перан:

паказа́ць сябе́ sich zéigen;

паказа́ць зу́бы die Zähne zéigen;

не паказа́ць [пада́ць] ві́ду sich (D) nichts ánmerken lássen*;

паказа́ць пры́клад ein Béispiel gében*;

я яму́ пакажу́, дзе ра́кі зіму́юць ≅ ich werde ihm zéigen, was éine Hárke ist; vórzeigen vt;

паказа́ць па́шпарт den Pass vórzeigen; hínweisen* vt;

3. (прадэманстраваць) vórführen vt, áufführen vt;

паказа́ць фільм éinen Film vórführen;

паказа́ць п’е́су ein Theáterstück áufführen [vórführen];

4. (даць паказанні на допыце) áussagen vt (супраць каго-н gégen A, на карысць каго-н für A)

узя́ць

1. néhmen* vt; ergréifen* vt (кніжн.);

узя́ць кій éinen Stock néhmen*;

узя́ць наза́д zurücknehmen* vt;

узя́ць пад руку́ каго-н sich bei j-m éinhaken, j-n únterhaken;

узя́ць на буксі́р ábschleppen vt, in Schlepp néhmen*;

2. (з сабой) mítnehmen* vt;

узя́ць рабо́ту дадо́му die Árbeit mit nach Háuse néhmen*;

3. (прыняць) ánnehmen* vt, übernéhmen* vt;

узя́ць што-н на сябе́ etw. übernéhmen*, etw. auf sich néhmen*;

узя́ць на сябе́ адка́знасць die Verántwortung übernéhmen*;

узя́ць шэ́фства над кім-н die Pátenschaft für j-n übernéhmen*;

4. (у пазыку) bórgen vt, (áus)léihen* vt; púmpen vt (разм – грошы);

узя́ць кні́гу ў бібліятэ́цы ein Buch in der Bibliothék áusleihen*;

узя́ць у наём míeten vt;

узя́ць з раху́нку фін (vom Kónto) ábheben* vt;

узя́ць у арэ́нду камерц páchten vt (зямельны ўчастак); míeten vt (памяшканне);

узя́ць у крэды́т auf Kredít néhmen*;

узя́ць патэ́нт на што-н patentíeren lássen*;

5. вайск néhmen* vt, éinnehmen* vt;

узя́ць го́рад [пазі́цыю] éine Stadt [Stéllung] (éin)nehmen*;

узя́ць шту́рмам im Sturm néhmen*, stürmen vt;

узя́ць з бо́ю im Kampf néhmen*;

6. (ахапіць) ergréifen* vt, pácken vt;

мяне́ ўзяў страх ich bekám Angst, die Angst páckte mich;

мяне́ ўзяла́ злосць die Wut páckte mich;

яе́ ўзяла́ ахво́та sie hat Lust bekómmen;

7. (пераадолець) néhmen* vt;

узя́ць перашко́ду ein Híndernis néhmen*;

◊ узя́ць у абцугі́ in die Zánge néhmen*;

узя́ць у ду́жкі éinklammern vt;

узя́ць верх die Óberhand gewínnen*, den Sieg davóntragen*;

узя́ць каго-н за го́рла j-n an [bei] der Gúrgel pácken, j-n an der Kéhle pácken;

узя́ць каго-н за сэ́рца [за душу́, за жыво́е] j-m ans Herz géhen*, j-n im ínnersten tréffen*;

узя́ць курс на што-н Kurs auf etw. (A) néhmen*;

узя́ць пад ува́гу sich (D) mérken;

узя́ць пад караву́л вайск das Gewéhr präsentíeren;

узя́ць пад казыро́к вайск die Éhrenbezeigung erwéisen*, grüßen vt, die Hand an den Mützenschirm légen;

узя́ць пры́клад з каго-н sich (D) an j-m ein Béispiel néhmen*, sich (D) j-n zum Vórbild néhmen*;

узя́ць сваё sich (D) nichts entgéhen lássen*;

узя́ць сло́ва наза́д séine Wórte zurücknehmen*;

узя́ць сябе́ ў ру́кі sich zusámmennehmen*, sich zusámmenreißen*, sich behérrschen;

узя́ць сло́ва das Wort ergréifen*;

узя́ць сло́ва з каго-н j-m das Verspréchen ábnehmen*;

яго́ чорт не во́зьме er ist gégen álles geféit

склада́цца​^II

1. (мець у сваім складзе) sich zusámmensetzen аддз (з каго-н, чаго-н – aus D);

2. гл скласціся

1., 2., 3.склада́ць, скла́дваць

1. (класці разам) zusámmenlegen vt; áufschichten vt (штабялямі);

склада́цца дро́вы Holz stápeln;

склада́цца рэ́чы (перад ад’ездам) (séine Sáchen) (éin)pácken;

2. (здымаць) áblegen vt; ábladen* vt (груз);

3. перан:

склада́цца з сябе́ адка́знасць sich der Verántwortung entlédigen;

4. (вершы і г. д) verfássen vt;

склада́цца пе́сню ein Lied komponíeren;

5. матэм addíeren vt, summíeren vt;

6. (сагнуць) (zusámmen)fálten vt;

склада́цца удвая́ dóppelt (zusámmen)fálten;

склада́цца ру́кі кры́жам die Árme kréuzen;

сядзе́ць скла́ўшы ру́кі die Hände in den Schóß légen;

◊ склада́цца галаву́ sein Lében lássen*;

склада́цца збро́ю die Wáffen strécken [níederlegen]