own

[oʊn]

1.

adj.

1) со́бскі, ула́сны

The house is her own — Дом е́йны ўла́сны

2) ро́дны

my own father — мой ро́дны ба́цька

2.

n.

со́бскасьць

3.

v.

1) мець (як ула́снасьць)

He owns much land — Ён ма́е шмат зямлі́

2) прызнава́ць сваі́м

He owned his guilt — Ён прызна́ў сваю́ віну́

His father will not own him — Яго́ны ба́цька не прызнае́ яго́ сваі́м

•

- come into one’s own

- hold one’s own

- of one’s own

- on one’s own

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

патрэ́ба ж.

1. (патрэбнасць) Bedürfnis n -ses, -se, Bedárf m -(e)s; Nótwendigkeit -, -en (неабходнасць);

калі́ ёсць патрэ́ба nötigen falls, wenn nötig, wenn es daráuf ánkommt;

мець патрэ́бу Bedürfnis há ben (у чым-н. nach D), etw. nötig háben, etw. benötigen;

зго́дна з патрэ́бай (je) nach Bedárf [nach Bedürfnis];

звыш патрэ́бы über Be dárf;

у вы́падку патрэ́бы beí Bedárf;

у гэ́тым няма́ нія́кай патрэ́бы es ist gar nicht nötig;

2. разм. (натуральная) natürliches Bedürf nis; Nótdurft f -;

◊

няма́ патрэ́бы! разм. macht nichts! kéine Úrsache!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пра́ва н. (мн. правы́)

1. Recht n -(e)s, -e; Befúgnis f -, -se (паўнамоцтва);

зако́ннае пра́ва verbríeftes Recht;

пра́ва на пра́цу Recht auf Árbeit;

пра́ва на адпачы́нак Recht auf Erhólung;

пра́ва на адука́цыю Recht auf Bíldung;

усеагу́льнае вы́барчае пра́ва állgeméines Wáhlrecht;

пра́ва го́ласу Stímmrecht n;

пра́ва грамадзя́нства Bürgerrecht n;

пра́ва прыста́нішча Asýlrecht n;

карыста́цца права́мі Réchte geníeßen*;

мець пра́ва ein Recht besítzen* [haben]; befúgt sein, beréchtigt sein (на што-н. zu D);

2. мн.:

правы́ (на кірава́нне аўтамабі́лем) Führerschein m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Hand

f -, Hände рука́ (кісць)

~ voll — жме́ня

die fláche ~ — дало́нь

~ in ~ — по́руч, ра́зам

von ~ zu ~ — з рук у ру́кі

bei der ~ — пад рукой

an ~ (G) — кіру́ючыся (чым-н.)

es liegt auf der ~ — (гэ́та) я́сна

fréie ~ háben — мець свабо́ду дзе́яння

das hat ~ und Fuß — гэ́та до́бра праду́мана, гэ́та абгрунтава́на

álle Hände voll zu tun háben — разм. мець про́цьму [бе́зліч] спраў

die ~ im Spiel háben — быць заме́шаным у чым-н.

◊ von der ~ in den Mund lében — разм. ледзь зво́дзіць канцы́ з канца́мі

unter der ~ — 1) выпадко́ва, з наго́ды; з рук (купіць); з-пад крыса́ (прадаць); 2) упо́тай, тайко́м; 3) заадно́, між і́ншым (зрабіць што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

measure

[ˈmeʒər]

1.

v.t.

1) ме́раць, вымяра́ць

2) мець даўжыню́, шырыню́

The tree measures 10 meters — Дрэ́ва ма́е 10 м вышыні́

3) адме́рваць

to measure off 2 meters of cloth — адме́раць 2 мэ́тры матэрыя́лу

4) (with), ацэ́ньваць, супастаўля́ючы з чым; (by) датарно́ўваць да чаго́

5) Poet., хадзі́ць, ру́хацца ўза́д і ўпе́рад

6) to measure out — адмяра́ць

7) to measure up — мець неабхо́дныя кваліфіка́цыі; адпавяда́ць вымо́гам, патрабава́ньням; апра́ўдваць чые́-н. надзе́і

2.

n.

1) ме́ра f.; ме́раньне n.

liquid (dry, square) measure — ме́ра ва́дкасьці (сы́пкіх рэ́чываў, паве́рхні).

2) ме́рка f.

to take (one’s) measure —

а) здыма́ць чыю́-н. ме́рку

б) ацэ́ньваць чый-н. хара́ктар

3) крытэ́рый -ю m., ме́рка f.

measure of value — крытэ́рый ва́ртасьці

4)

beyond measure — празьме́рна, мо́цна; зана́дта

in great measure — у зна́чнай ме́ры

5) Mus. такт -у m.

6) мерапрые́мства n.; за́хады pl. only

to take measures — зрабі́ць за́хады

preventive measures — ме́ры засьцяро́гі

7) Math. дзе́льнік, мно́жнік -а m.

the greatest common measure (GCM) — агу́льны найбо́льшы дзе́льнік

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kónto

n -s, -ten, -tos i -ti раху́нак (у банку)

ein ~ eröffnen — адкрыва́ць раху́нак

auf dem ~ — на раху́нку

ein ~ bei der Bank háben — мець раху́нак у ба́нку

láufendes ~ — бягу́чы раху́нак

gespérrtes ~ — блакі́раваны раху́нак

óffenes ~ — адкры́ты раху́нак

◊ j-m etw. aufs ~ schréiben* — ста́віць што-н. каму́-н. у заслу́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pflégen

1.

vt дагляда́ць (каго-н.), клапаці́цца (пра каго-н.)

Rat ~ — ра́іцца

Fréundschaft mit j-m ~ — сябрава́ць з кім-н.

der Rúhe ~ — адпачыва́ць

2.

vi (+ inf з zu) мець звы́чай (рабіць што-н.)

um díese Zeit pflegt er noch zu schláfen — у гэ́ты час ён звыча́йна яшчэ́ спіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gefühl

n -(е)s, -e

1) пачуццё, чуццё, адчува́нне (für A – чаго-н.); эмо́цыя

dúnkles ~ — невыра́знае [цьмя́нае] пачуццё

ein féines ~ háben — то́нка адчува́ць

j-s ~ verlétzen — абра́зіць каго́-н.

das ~ für Recht háben — мець пачуццё справядлі́васці

er ist ganz ~ — ён на́дта чуллі́вы

2) пачуццё [адчува́нне] до́тыку

nach ~ erkénnen* — пазна́ць наво́бмацак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wíderstand

m -(e)s, -stände супраціўле́нне, адпо́р (gegen A – чаму-н.)

hinterháltender ~ — вайск. мане́ўраная абаро́на

j-m ~ léisten — аказа́ць супраціўле́нне каму́-н., не паддава́цца каму́-н.

den ~ áufgeben* — спыні́ць супраціўле́нне

kéinen ~ áufbringen* — не мець сіл да супраціўле́ння

den ~ bréchen* — злама́ць супраціўле́нне

auf ~ stóßen* — натра́піць на супраціўле́нне

2) эл. рэаста́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

удзе́л м.

1. Téilnahme f -, -n, Betéiligung f -, -en, Ánteil m -(e)s, -e (у чым-н. an D); Mítarbeit f - (супрацоўніцтва); Mítwirkung f - (у канцэрце і г. д.);

шыро́кі ўдзе́л bréite Téilnahme;

прыма́ць удзе́л sich betéiligen (у чым-н. an D); mítmachen vt (разм.); mítwirken vi (bei, in D); mit [von] der Partíe sein (bei D) (разм.);

пры ўдзе́ле каго-н. únter Betéiligung [Téilnahme] von (D);

мець пра́ва ўдзе́лу téilnahmeberechtigt sein;

гэ́та зда́рылася без яе́ ўдзе́лу sie hatte kéinen Ánteil darán;

удзе́л у вы́барах Wáhlbeteiligung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)