chill

[tʃɪl]

1.

n.

1) хо́лад -у m

2) засту́да f.; дры́жыкі ад хо́ладу

3) хало́днасьць, абыя́кавасьць f.

there is a chill in her voice — у яе́ го́ласе адчува́ецца хало́днасьць

4) Figur. прыгне́чанасьць, зьнеахво́чанасьць f.

2.

adj.

1) сьцюдзёны

2) хало́дны, няве́тлы

3) гнятлі́вы, які́ адбіва́е ахво́ту

3.

v.

1) астуджа́ць; ахало́джваць (-ца)

2) ме́рзнуць, зя́бнуць

3) прыгнята́ць, адбіва́ць ахво́ту

•

- Chill out!

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пот м фізіял, тс перан Schweiß m -es;

хало́дны пот kálter Schweiß;

абліва́ючыся потам schwéißgebadet, schwéißbedeckt, schwéißtriefend;

вы́церці пот з тва́ру sich den Schweiß von der Stirn wíschen;

кро́плі поту вы́ступілі ў яго́ на ілбе́ der Schweiß stand ihm auf der Stirn, der Schweiß trat ihm auf die Stirn;

яго́ кі́нула ў пот er geriet [kam] in Schwítzen;

◊ у по́це чала́ свайго́ im Schwéiße séines [íhres, méines і г. д.] Ángesicht(e)s;

ён атрыма́ў гэ́та потам і крывёю das hat ihn viel Schweißgekóstet;

увагна́ць у пот ins Schwítzen bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)