Verbum

chill

[tʃɪl]

1.

n.

1) хо́лад -у m

2) засту́да f.; дры́жыкі ад хо́ладу

3) хало́днасьць, абыя́кавасьць f.

there is a chill in her voice — у яе́ го́ласе адчува́ецца хало́днасьць

4) Figur. прыгне́чанасьць, зьнеахво́чанасьць f.

2.

adj.

1) сьцюдзёны

2) хало́дны, няве́тлы

3) гнятлі́вы, які́ адбіва́е ахво́ту

3.

v.

1) астуджа́ць; ахало́джваць (-ца)

2) ме́рзнуць, зя́бнуць

3) прыгнята́ць, адбіва́ць ахво́ту

•

- Chill out!