Verbum

прысу́д м юрыд Úrteil n -s, -e;

абвінава́ўчы прысу́д Schúldspruch m -(e)s, -sprüche, Verúrteilung f -, -en;

апраўда́льны прысу́д Fréispruch m;

смяро́тны прысу́д Tódesurteil n;

вы́несці каму-н прысу́д ein Úrteil über j-n fällen;

прыве́сці прысу́д у выкана́нне ein Úrteil vollstrécken неаддз [vollzíehen* неаддз]

гато́ўнасць ж

1. (падрыхтаванасць) Beréitschaft f -;

у по́ўнай гато́ўнасці in vóller Beréitschaft;

праве́рыць гато́ўнасць auf die Beréitschaft prüfen;

быць у баяво́й гато́ўнасці geféchtsbereit sein;

прыве́сці ў баяву́ю гато́ўнасць in Kámpfbereitschaft versétzen;

2. (жаданне зрабіць што-н) Beréitwilligkeit f -, Díenstfertigkeit f -;

вы́казаць сваю́ гато́ўнасць sich beréit erklären

пуска́ць

1. (адпускаць) fórtlassen* vt, wéglassen* vt; lóslassen* vt, fréilassen* vt;

пуска́ць у адпачы́нак Úrlaub gében* [gewähren] (каго-н D);

2. (дазволіць) erláuben vt, lássen vt;

3. (прывесці ў дзеянне) ánlassen* vt, in Bewégung setzen; ánspringen lássen*;

4.:

пуска́ць расткі́ Schösslinge tréiben*;

пуска́ць пупы́шкі Knóspen tréiben*; áusschlagen* vi (s);

пуска́ць карані́ Wúrzel fássen

вы́нік м Ergébnis n -ses, -se, Resultát n -(e)s, -e; Aúswirkung f -, -en; Befúnd -(e)s, -e;

вы́нік праве́ркі Prüfungsbefund m -(e)s, -e;

вы́нік эксперты́зы Befúnd éines Gútachtens;

прыве́сці да пэ́ўных вы́нікаў Resultáte zéigen;

падве́сці вы́нікі Bilánz zíehen*; áuswerten vt;

у вы́ніку чаго-н im Ergébnis (G), in der Fólge (G), infólgedessen

узвару́шваць, узварушы́ць

1. (растрывожыць, разварушыць) be¦únruhigen vt, stören vt (патрывожыць); áufregen vt, in Sórge [in Únruhe] versétzen (усхваляваць);

2. перан (страсянуць) áufrütteln vt, wáchrufen* аддз vt, wáchrütteln аддз vt;

3. (раскопваць) áufstören vt (мурашнік); schüren vt (вуглі);

4. (прывесці ў pyx) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen* auf die Béine bríngen*, belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

няўда́ча ж Mísserfolg m -(e)s, -e; Féhlschlag m -(e)s, -schlä ge (промах); Rückschlag m (тс вайск); Pech n -(e)s, Schláppe f -, -n (разм);

пацярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg erléiden*;

прыве́сці да няўда́чы schéitern lássen*; zu Fall [zum Schéitern] brín gen*;

ско́нчыцца няўда́чай in die Brüche géhen*, misslíngen* vi;

вось няўда́ч! das nennt man Pech!

папра́віць

1. (адрамантаваць) áusbessern vt, reparíeren vt; in Stand sétzen;

2. (памылку) korrigíeren vt, verbéssern vt; beríchtigen vt;

3. (прывесці да парадку) in Órdnung bríngen*; órdnen vt (прычоску); zuréchtsetzen аддз vt, zuréchtrücken аддз vt (капялюш і г. д.);

4. (стан здароўя і г. д.) wiederhérstellen аддз vt;

спра́вы ўжо не папра́віць an der Sáche lässt sich nichts ändern

узбуджа́ць, узбудзі́ць

1. (выклікаць) errégen vt, ánregen vt, hervórrufen* vt, réizen vt;

узбуджа́ць падазрэ́нне Verdácht errégen [hervórrufen*];

2. (настройваць каго-н супраць чаго-н) áufreizen vt; áufstacheln vt; áufwiegeln vt (падбухторваць);

3. (прывесці ў стан нервовага пад’ёму) áufstacheln vt, áufpeitschen vt;

узбуджа́ць не́рвы die Nérven réizen;

узбуджа́ць хада́йніцтва ein Gesúch éinreichen;

узбуджа́ць зыск [іск, спра́ву] юрыд éinen Prozéss ánstrengen, ein Verfáhren [éine Kláge] éinleiten