Verbum

дроб м. матэм. Bruch m -(e)s, Brüche; Brúchzahl f -, -en;

дзесятко́вы дроб Dezimálbruch m, Zéhnerbruch m;

про́сты дроб gewöhnlicher Bruch;

пра́вільны дроб échter Bruch;

няпра́вільны дроб únechter Bruch;

скараці́ць дроб éinen Bruch kürzen;

прыве́сці драбы́ дро́бы да аднаго́ назо́ўніка Brüche auf éinen Nénner bríngen*

гато́ўнасць ж.

1. (падрыхтаванасць) Beréitschaft f -;

у по́ўнай гато́ўнасці in vóller Beréitschaft;

праве́рыць гато́ўнасць auf die Beréitschaft prüfen;

быць у баяво́й гато́ўнасці geféchtsbereit sein;

прыве́сці ў баяву́ю гато́ўнасць in Kámpfbereitschaft versétzen;

2. (жаданне зрабіць што-н.) Beréitwilligkeit f -, Díenstfertigkeit f -;

вы́казаць сваю́ гато́ўнасць sich beréit erklären

пуска́ць

1. (адпускаць) fórtlassen* vt, wéglassen* vt; lóslassen* vt, fréilassen* vt;

пуска́ць у адпачы́нак Úrlaub gében* [gewähren] (каго-н. D);

2. (дазволіць) erláuben vt, lássen vt;

3. (прывесці ў дзеянне) ánlassen* vt, in Bewégung setzen; ánspringen lássen*;

4.:

пуска́ць расткі́ Schösslinge tréiben*;

пуска́ць пупы́шкі Knóspen tréiben*; áusschlagen* vi (s);

пуска́ць карані́ Wúrzel fássen

узвару́шваць, узварушы́ць

1. (растрывожыць, разварушыць) be¦únruhigen vt, stören vt (патрывожыць); áufregen vt, in Sórge [in Únruhe] versétzen (усхваляваць);

2. перан. (страсянуць) áufrütteln vt, wáchrufen* аддз. vt, wáchrütteln аддз. vt;

3. (раскопваць) áufstören vt (мурашнік); schüren vt (вуглі);

4. (прывесці ў pyx) áufrütteln vt; in Bewégung bríngen* auf die Béine bríngen*, belében vt; zu etw. (D) ánfeuern [ánregen]

няўда́ча ж. Mísserfolg m -(e)s, -e; Féhlschlag m -(e)s, -schlä ge (промах); Rückschlag m (тс. вайск.); Pech n -(e)s, Schláppe f -, -n (разм.);

пацярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg erléiden*;

прыве́сці да няўда́чы schéitern lássen*; zu Fall [zum Schéitern] brín gen*;

ско́нчыцца няўда́чай in die Brüche géhen*, misslíngen* vi;

вось няўда́ч! das nennt man Pech!

вы́нік м. Ergébnis n -ses, -se, Resultát n -(e)s, -e; Aúswirkung f -, -en; Befúnd -(e)s, -e;

вы́нік праве́ркі Prüfungsbefund m -(e)s, -e;

вы́нік эксперты́зы Befúnd éines Gútachtens;

прыве́сці да пэ́ўных вы́нікаў Resultáte zéigen;

падве́сці вы́нікі Bilánz zíehen*; áuswerten vt;

у вы́ніку чаго-н. im Ergébnis (G), in der Fólge (G), infólgedessen

папра́віць

1. (адрамантаваць) áusbessern vt, reparíeren vt; in Stand sétzen;

2. (памылку) korrigíeren vt, verbéssern vt; beríchtigen vt;

3. (прывесці да парадку) in Órdnung bríngen*; órdnen vt (прычоску); zuréchtsetzen аддз. vt, zuréchtrücken аддз. vt (капялюш і г. д.);

4. (стан здароўя і г. д.) wiederhérstellen аддз. vt;

спра́вы ўжо не папра́віць an der Sáche lässt sich nichts ändern

узбуджа́ць, узбудзі́ць

1. (выклікаць) errégen vt, ánregen vt, hervórrufen* vt, réizen vt;

узбуджа́ць падазрэ́нне Verdácht errégen [hervórrufen*];

2. (настройваць каго-н. супраць чаго-н.) áufreizen vt; áufstacheln vt; áufwiegeln vt (падбухторваць);

3. (прывесці ў стан нервовага пад’ёму) áufstacheln vt, áufpeitschen vt;

узбуджа́ць не́рвы die Nérven réizen;

узбуджа́ць хада́йніцтва ein Gesúch éinreichen;

узбуджа́ць зыск [іск, спра́ву] юрыд. éinen Prozéss ánstrengen, ein Verfáhren [éine Kláge] éinleiten