Vórgehen

n -s

1) спо́саб дзе́яння

2) вайск. прасо́ўванне, наступле́нне

im ~ bléiben* — праця́гваць прасо́ўванне [рух напе́рад]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vórstrecken

vt

1) праця́гваць (руку), выця́гваць напе́рад

den Kopf ~ — вы́цягнуць шдю

2) пазыча́ць; выдава́ць ава́нс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusstrecken

1.

vt

1) праця́гваць; расця́гваць

2) прака́тваць (жалеза)

2.

(sich) ле́гчы, вы́цягнуўшыся; прыле́гчы адпачы́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinschmuggeln

1.

vt

1) уво́зіць кантраба́ндай

2) перан. праця́гваць (рэзалюцыю, закон)

2.

(sich)

разм. пракрада́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

carry over

а) затрыма́ць, атрыма́ць зь міну́лага

б) перано́сіць (сло́ва)

в) праця́гваць, адклада́ць

to carry an account over to the next month — адкла́сьці разраху́нак на насту́пны ме́сяц

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fórtleben

vi праця́гваць жыць, увасабля́цца (у чым-н.)

sein Náme wird durch die Jahrhúnderte ~ — яго́ імя́ перажыве́ стаго́ддзі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dúrchbringen

*

1.

vt

1) заця́гваць (нітку)

2) праця́гваць (праз што-н.)

3) право́дзіць, праця́гваць (закон)

séine Méinung ~ — абарані́ць свой пункт по́гляду

éinen Schüler durch die Prüfung ~ — (з ця́жкасцю) вы́цягнуць ву́чня на экза́мене

4) праманта́чваць (грошы)

2.

(sich) перабіва́цца

(у жыцці)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fórtkönnen

* vi

1) магчы́ пайсці́

ich kónnte der Geschäfte wégen nicht früher fort — мяне́ затрыма́лі спра́вы

2) мець магчы́масць праця́гваць ру́хацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verlängern

vt

1) падаўжа́ць, праця́гваць

2) адтэрмінава́ць

3) разм. разбаўля́ць (малако і г.д.)

4) спарт. дава́ць дадатко́вы час (на гульню і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

proceed

[prəˈsi:d]

1.

v.t.

1) праця́гваць рабі́ць, ісьці́ дале́й

2) выдзяля́цца, ісьці́ (ад, з чаго́)

Heat proceeds from fire — Ад агню́ ідзе́ цяпло́

3) ру́хацца напе́рад, ру́хацца ўгару́ (у наву́цы, на стано́вішчы)

2.

n. usually proceeds

прыбы́так -ку, дахо́д -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)